Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


disturbo - Diatesi attiva

(disturbo, disturbas, disturbavi, disturbatum, disturbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. disturbo
 II sing. disturbas
 III sing. disturbat
 I plur. disturbāmus
 II plur. disturbātis
 III plur. disturbant
IMPERFETTO
 I sing. disturbābam
 II sing. disturbābas
 III sing. disturbābat
 I plur. disturbabāmus
 II plur. disturbabātis
 III plur. disturbābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. disturbābo
 II sing. disturbābis
 III sing. disturbābit
 I plur. disturbabĭmus
 II plur. disturbabĭtis
 III plur. disturbābunt
PERFETTO
 I sing. disturbavi
 II sing. disturbavisti
 III sing. disturbavit
 I plur. disturbavĭmus
 II plur. disturbavistis
 III plur. disturbavērunt, disturbavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. disturbavĕram
 II sing. disturbavĕras
 III sing. disturbavĕrat
 I plur. disturbaverāmus
 II plur. disturbaverātis
 III plur. disturbavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. disturbavĕro
 II sing. disturbavĕris
 III sing. disturbavĕrit
 I plur. disturbaverĭmus
 II plur. disturbaverĭtis
 III plur. disturbavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. disturbem
 II sing. disturbes
 III sing. disturbet
 I plur. disturbēmus
 II plur. disturbētis
 III plur. disturbent
IMPERFETTO
 I sing. disturbārem
 II sing. disturbāres
 III sing. disturbāret
 I plur. disturbarēmus
 II plur. disturbarētis
 III plur. disturbārent
PERFETTO
 I sing. disturbavĕrim
 II sing. disturbavĕris
 III sing. disturbavĕrit
 I plur. disturbaverĭmus
 II plur. disturbaverĭtis
 III plur. disturbavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. disturbavissem
 II sing. disturbavisses
 III sing. disturbavisset
 I plur. disturbavissēmus
 II plur. disturbavissētis
 III plur. disturbavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. disturba
 II plur. disturbāte
FUTURO
 II sing. disturbāto
 III sing. disturbāto
 II plur. disturbatōte
 III plur. disturbanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 disturbans, –antis
FUTURO
 disturbatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 disturbāre
PERFETTO
 disturbavisse
FUTURO
 Singolare: disturbatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: disturbatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: disturbandi
 Dativo: disturbando
 Accusativo: ad disturbandum
 Ablativo: disturbando
SUPINO
 disturbatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  disturbatus disturbor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISTURBO100}} ---CACHE---