Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


distrăhor - Diatesi passiva

(distrăho, distrăhis, distraxi, distractum, distrăhĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. distrăhor
 II sing. distrăhĕris, distrăhĕre
 III sing. distrăhĭtur
 I plur. distrăhĭmur
 II plur. distrăhimĭni
 III plur. distrăhuntur
IMPERFETTO
 I sing. distrăhēbar
 II sing. distrăhebāris, distrăhebāre
 III sing. distrăhebātur
 I plur. distrăhebāmur
 II plur. distrăhebamĭni
 III plur. distrăhebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. distrăhar
 II sing. distrăhēris, distrăhēre
 III sing. distrăhētur
 I plur. distrăhēmur
 II plur. distrăhemĭni
 III plur. distrăhentur
PERFETTO
 I sing. distractus, –a, –um sum
 II sing. distractus, –a, –um es
 III sing. distractus, –a, –um est
 I plur. distracti, –ae, –a sumus
 II plur. distracti, –ae, –a estis
 III plur. distracti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. distractus, –a, –um eram
 II sing. distractus, –a, –um eras
 III sing. distractus, –a, –um erat
 I plur. distracti, –ae, –a eramus
 II plur. distracti, –ae, –a eratis
 III plur. distracti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. distractus, –a, –um ero
 II sing. distractus, –a, –um eris
 III sing. distractus, –a, –um erit
 I plur. distracti, –ae, –a erimus
 II plur. distracti, –ae, –a eritis
 III plur. distracti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. distrăhar
 II sing. distrăhāris, distrăhāre
 III sing. distrăhātur
 I plur. distrăhāmur
 II plur. distrăhamĭni
 III plur. distrăhantur
IMPERFETTO
 I sing. distrăhĕrer
 II sing. distrăherēris, distrăherēre
 III sing. distrăherētur
 I plur. distrăherēmur
 II plur. distrăheremĭni
 III plur. distrăherentur
PERFETTO
 I sing. distractus, –a, –um sim
 II sing. distractus, –a, –um sis
 III sing. distractus, –a, –um sit
 I plur. distracti, –ae, –a simus
 II plur. distracti, –ae, –a sitis
 III plur. distracti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. distractus, –a, –um essem
 II sing. distractus, –a, –um esses
 III sing. distractus, –a, –um esset
 I plur. distracti, –ae, –a essemus
 II plur. distracti, –ae, –a essetis
 III plur. distracti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. distrăhĕre
 II plur. distrăhimĭni
FUTURO
 II sing. distrăhĭtor
 III sing. distrăhĭtor
 II plur. –
 III plur. distrăhuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 distractus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 distrăhi
PERFETTO
 Singolare: distractus, –a, –um esse
 Plurale: distracti, –ae, –a esse
FUTURO
 distractum esse
GERUNDIVO
 distrăhendus, –a, –um
SUPINO
 distractu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  distrăho distratūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISTRAHOR100}} ---CACHE---