Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dissĭmŭlor - Diatesi passiva

(dissĭmŭlo, dissĭmŭlas, dissimulavi, dissimulatum, dissĭmŭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dissĭmŭlor
 II sing. dissĭmŭlāris, dissĭmŭlāre
 III sing. dissĭmŭlātur
 I plur. dissĭmŭlāmur
 II plur. dissĭmŭlamĭni
 III plur. dissĭmŭlantur
IMPERFETTO
 I sing. dissĭmŭlābar
 II sing. dissĭmŭlabāris, dissĭmŭlabāre
 III sing. dissĭmŭlabātur
 I plur. dissĭmŭlabāmur
 II plur. dissĭmŭlabamĭni
 III plur. dissĭmŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dissĭmŭlābor
 II sing. dissĭmŭlabĕris, dissĭmŭlabĕre
 III sing. dissĭmŭlabĭtur
 I plur. dissĭmŭlabĭmur
 II plur. dissĭmŭlabimĭni
 III plur. dissĭmŭlabuntur
PERFETTO
 I sing. dissimulatus, –a, –um sum
 II sing. dissimulatus, –a, –um es
 III sing. dissimulatus, –a, –um est
 I plur. dissimulati, –ae, –a sumus
 II plur. dissimulati, –ae, –a estis
 III plur. dissimulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissimulatus, –a, –um eram
 II sing. dissimulatus, –a, –um eras
 III sing. dissimulatus, –a, –um erat
 I plur. dissimulati, –ae, –a eramus
 II plur. dissimulati, –ae, –a eratis
 III plur. dissimulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dissimulatus, –a, –um ero
 II sing. dissimulatus, –a, –um eris
 III sing. dissimulatus, –a, –um erit
 I plur. dissimulati, –ae, –a erimus
 II plur. dissimulati, –ae, –a eritis
 III plur. dissimulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dissĭmŭler
 II sing. dissĭmŭlēris, dissĭmŭlēre
 III sing. dissĭmŭlētur
 I plur. dissĭmŭlēmur
 II plur. dissĭmŭlemĭni
 III plur. dissĭmŭlentur
IMPERFETTO
 I sing. dissĭmŭlārer
 II sing. dissĭmŭlarēris, dissĭmŭlarēre
 III sing. dissĭmŭlarētur
 I plur. dissĭmŭlarēmur
 II plur. dissĭmŭlaremĭni
 III plur. dissĭmŭlarentur
PERFETTO
 I sing. dissimulatus, –a, –um sim
 II sing. dissimulatus, –a, –um sis
 III sing. dissimulatus, –a, –um sit
 I plur. dissimulati, –ae, –a simus
 II plur. dissimulati, –ae, –a sitis
 III plur. dissimulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissimulatus, –a, –um essem
 II sing. dissimulatus, –a, –um esses
 III sing. dissimulatus, –a, –um esset
 I plur. dissimulati, –ae, –a essemus
 II plur. dissimulati, –ae, –a essetis
 III plur. dissimulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dissĭmŭlāre
 II plur. dissĭmŭlamĭni
FUTURO
 II sing. dissĭmŭlātor
 III sing. dissĭmŭlātor
 II plur. –
 III plur. dissĭmŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 dissimulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dissĭmŭlāri
PERFETTO
 Singolare: dissimulatus, –a, –um esse
 Plurale: dissimulati, –ae, –a esse
FUTURO
 dissimulatum esse
GERUNDIVO
 dissĭmŭlandus, –a, –um
SUPINO
 dissimulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dissĭmŭlo dissĭpābĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISSIMULOR100}} ---CACHE---