Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dissigno - Diatesi attiva

(dissigno, dissignas, dissignavi, dissignatum, dissignāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dissigno
 II sing. dissignas
 III sing. dissignat
 I plur. dissignāmus
 II plur. dissignātis
 III plur. dissignant
IMPERFETTO
 I sing. dissignābam
 II sing. dissignābas
 III sing. dissignābat
 I plur. dissignabāmus
 II plur. dissignabātis
 III plur. dissignābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dissignābo
 II sing. dissignābis
 III sing. dissignābit
 I plur. dissignabĭmus
 II plur. dissignabĭtis
 III plur. dissignābunt
PERFETTO
 I sing. dissignavi
 II sing. dissignavisti
 III sing. dissignavit
 I plur. dissignavĭmus
 II plur. dissignavistis
 III plur. dissignavērunt, dissignavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissignavĕram
 II sing. dissignavĕras
 III sing. dissignavĕrat
 I plur. dissignaverāmus
 II plur. dissignaverātis
 III plur. dissignavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dissignavĕro
 II sing. dissignavĕris
 III sing. dissignavĕrit
 I plur. dissignaverĭmus
 II plur. dissignaverĭtis
 III plur. dissignavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dissignem
 II sing. dissignes
 III sing. dissignet
 I plur. dissignēmus
 II plur. dissignētis
 III plur. dissignent
IMPERFETTO
 I sing. dissignārem
 II sing. dissignāres
 III sing. dissignāret
 I plur. dissignarēmus
 II plur. dissignarētis
 III plur. dissignārent
PERFETTO
 I sing. dissignavĕrim
 II sing. dissignavĕris
 III sing. dissignavĕrit
 I plur. dissignaverĭmus
 II plur. dissignaverĭtis
 III plur. dissignavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissignavissem
 II sing. dissignavisses
 III sing. dissignavisset
 I plur. dissignavissēmus
 II plur. dissignavissētis
 III plur. dissignavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dissigna
 II plur. dissignāte
FUTURO
 II sing. dissignāto
 III sing. dissignāto
 II plur. dissignatōte
 III plur. dissignanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 dissignans, –antis
FUTURO
 dissignatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 dissignāre
PERFETTO
 dissignavisse
FUTURO
 Singolare: dissignatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: dissignatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: dissignandi
 Dativo: dissignando
 Accusativo: ad dissignandum
 Ablativo: dissignando
SUPINO
 dissignatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  dissignatus dissignor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISSIGNO100}} ---CACHE---