Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dissepĭor - Diatesi passiva

(dissepĭo, dissepis, dissepsi, disseptum, dissepīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dissepĭor
 II sing. dissepīris, dissepīre
 III sing. dissepītur
 I plur. dissepīmur
 II plur. dissepimĭni
 III plur. dissepiuntur
IMPERFETTO
 I sing. dissepiēbar
 II sing. dissepiebāris, dissepiebāre
 III sing. dissepiebātur
 I plur. dissepiebāmur
 II plur. dissepiebamĭni
 III plur. dissepiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dissepĭar
 II sing. dissepiēris, dissepiēre
 III sing. dissepiētur
 I plur. dissepiēmur
 II plur. dissepiemĭni
 III plur. dissepientur
PERFETTO
 I sing. disseptus, –a, –um sum
 II sing. disseptus, –a, –um es
 III sing. disseptus, –a, –um est
 I plur. dissepti, –ae, –a sumus
 II plur. dissepti, –ae, –a estis
 III plur. dissepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. disseptus, –a, –um eram
 II sing. disseptus, –a, –um eras
 III sing. disseptus, –a, –um erat
 I plur. dissepti, –ae, –a eramus
 II plur. dissepti, –ae, –a eratis
 III plur. dissepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. disseptus, –a, –um ero
 II sing. disseptus, –a, –um eris
 III sing. disseptus, –a, –um erit
 I plur. dissepti, –ae, –a erimus
 II plur. dissepti, –ae, –a eritis
 III plur. dissepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dissepĭar
 II sing. dissepiāris, dissepiāre
 III sing. dissepiātur
 I plur. dissepiāmur
 II plur. dissepiamĭni
 III plur. dissepiantur
IMPERFETTO
 I sing. dissepīrer
 II sing. dissepirēris, dissepsirēre
 III sing. dissepirētur
 I plur. dissepirēmur
 II plur. dissepirēmini
 III plur. dissepirentur
PERFETTO
 I sing. disseptus, –a, –um sim
 II sing. disseptus, –a, –um sis
 III sing. disseptus, –a, –um sit
 I plur. dissepti, –ae, –a simus
 II plur. dissepti, –ae, –a sitis
 III plur. dissepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. disseptus, –a, –um essem
 II sing. disseptus, –a, –um esses
 III sing. disseptus, –a, –um esset
 I plur. dissepti, –ae, –a essemus
 II plur. dissepti, –ae, –a essetis
 III plur. dissepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dissepīre
 II plur. dissepimĭni
FUTURO
 II sing. dissepītor
 III sing. dissepītor
 II plur. –
 III plur. dissepiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 disseptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dissepīri
PERFETTO
 Singolare: disseptus, –a, –um esse
 Plurale: dissepti, –ae, –a esse
FUTURO
 disseptum esse
GERUNDIVO
 dissepiendus, –a, –um
SUPINO
 disseptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dissepio disseptūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISSEPIOR100}} ---CACHE---