Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dissĕcor - Diatesi passiva

(dissĕco, dissĕcas, dissecui, dissectum, dissĕcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dissĕcor
 II sing. dissĕcāris, dissĕcāre
 III sing. dissĕcātur
 I plur. dissĕcāmur
 II plur. dissĕcamĭni
 III plur. dissĕcantur
IMPERFETTO
 I sing. dissĕcābar
 II sing. dissĕcabāris, dissĕcabāre
 III sing. dissĕcabātur
 I plur. dissĕcabāmur
 II plur. dissĕcabamĭni
 III plur. dissĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dissĕcābor
 II sing. dissĕcabĕris, dissĕcabĕre
 III sing. dissĕcabĭtur
 I plur. dissĕcabĭmur
 II plur. dissĕcabimĭni
 III plur. dissĕcabuntur
PERFETTO
 I sing. dissectus, –a, –um sum
 II sing. dissectus, –a, –um es
 III sing. dissectus, –a, –um est
 I plur. dissecti, –ae, –a sumus
 II plur. dissecti, –ae, –a estis
 III plur. dissecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissectus, –a, –um eram
 II sing. dissectus, –a, –um eras
 III sing. dissectus, –a, –um erat
 I plur. dissecti, –ae, –a eramus
 II plur. dissecti, –ae, –a eratis
 III plur. dissecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dissectus, –a, –um ero
 II sing. dissectus, –a, –um eris
 III sing. dissectus, –a, –um erit
 I plur. dissecti, –ae, –a erimus
 II plur. dissecti, –ae, –a eritis
 III plur. dissecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dissĕcer
 II sing. dissĕcēris, dissĕcēre
 III sing. dissĕcētur
 I plur. dissĕcēmur
 II plur. dissĕcemĭni
 III plur. dissĕcentur
IMPERFETTO
 I sing. dissĕcārer
 II sing. dissĕcarēris, dissĕcarēre
 III sing. dissĕcarētur
 I plur. dissĕcarēmur
 II plur. dissĕcaremĭni
 III plur. dissĕcarentur
PERFETTO
 I sing. dissectus, –a, –um sim
 II sing. dissectus, –a, –um sis
 III sing. dissectus, –a, –um sit
 I plur. dissecti, –ae, –a simus
 II plur. dissecti, –ae, –a sitis
 III plur. dissecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dissectus, –a, –um essem
 II sing. dissectus, –a, –um esses
 III sing. dissectus, –a, –um esset
 I plur. dissecti, –ae, –a essemus
 II plur. dissecti, –ae, –a essetis
 III plur. dissecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dissĕcāre
 II plur. dissĕcamĭni
FUTURO
 II sing. dissĕcātor
 III sing. dissĕcātor
 II plur. –
 III plur. dissĕcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 dissectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dissĕcāri
PERFETTO
 Singolare: dissectus, –a, –um esse
 Plurale: dissecti, –ae, –a esse
FUTURO
 dissectum esse
GERUNDIVO
 dissĕcandus, –a, –um
SUPINO
 dissectu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dissĕco dissectūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISSECOR100}} ---CACHE---