discŏquor - Diatesi passiva

(discŏquo, discŏquis, discoxi, discoctum, discŏquĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
discŏquor
II sing.
discŏquĕris, discŏquĕre
III sing.
discŏquĭtur
I plur.
discŏquĭmur
II plur.
discŏquimĭni
III plur.
discŏquuntur
IMPERFETTO
I sing.
discŏquēbar
II sing.
discŏquebāris, discŏquebāre
III sing.
discŏquebātur
I plur.
discŏquebāmur
II plur.
discŏquebamĭni
III plur.
discŏquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
discŏquar
II sing.
discŏquēris, discŏquēre
III sing.
discŏquētur
I plur.
discŏquēmur
II plur.
discŏquemĭni
III plur.
discŏquentur
PERFETTO
I sing.
discoctus, –a, –um sum
II sing.
discoctus, –a, –um es
III sing.
discoctus, –a, –um est
I plur.
discocti, –ae, –a sumus
II plur.
discocti, –ae, –a estis
III plur.
discocti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discoctus, –a, –um eram
II sing.
discoctus, –a, –um eras
III sing.
discoctus, –a, –um erat
I plur.
discocti, –ae, –a eramus
II plur.
discocti, –ae, –a eratis
III plur.
discocti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
discoctus, –a, –um ero
II sing.
discoctus, –a, –um eris
III sing.
discoctus, –a, –um erit
I plur.
discocti, –ae, –a erimus
II plur.
discocti, –ae, –a eritis
III plur.
discocti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
discŏquar
II sing.
discŏquāris, discŏquāre
III sing.
discŏquātur
I plur.
discŏquāmur
II plur.
discŏquamĭni
III plur.
discŏquantur
IMPERFETTO
I sing.
discŏquĕrer
II sing.
discŏquerēris, discŏquerēre
III sing.
discŏquerētur
I plur.
discŏquerēmur
II plur.
discŏqueremĭni
III plur.
discŏquerentur
PERFETTO
I sing.
discoctus, –a, –um sim
II sing.
discoctus, –a, –um sis
III sing.
discoctus, –a, –um sit
I plur.
discocti, –ae, –a simus
II plur.
discocti, –ae, –a sitis
III plur.
discocti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discoctus, –a, –um essem
II sing.
discoctus, –a, –um esses
III sing.
discoctus, –a, –um esset
I plur.
discocti, –ae, –a essemus
II plur.
discocti, –ae, –a essetis
III plur.
discocti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
discŏquĕre
II plur.
discŏquimĭni
FUTURO
II sing.
discŏquĭtor
III sing.
discŏquĭtor
II plur.
III plur.
discŏquuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
discoctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
discŏqui
PERFETTO
Singolare:
discoctus, –a, –um esse
Plurale:
discocti, –ae, –a esse
FUTURO
discoctum esse
GERUNDIVO
discŏquendus, –a, –um
SUPINO
discoctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISCOQUOR100}}
---CACHE---