Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dĭrĭbĕor |
| II sing. | dĭrĭbēris, dĭrĭbēre |
| III sing. | dĭrĭbētur |
| I plur. | dĭrĭbēmur |
| II plur. | dĭrĭbemĭni |
| III plur. | dĭrĭbentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dĭrĭbēbar |
| II sing. | dĭrĭbebāris |
| III sing. | dĭrĭbebātur |
| I plur. | dĭrĭbebāmur |
| II plur. | dĭrĭbebamĭni |
| III plur. | dĭrĭbebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dĭrĭbēbor |
| II sing. | dĭrĭbebĕris, dĭrĭbebĕre |
| III sing. | dĭrĭbebĭtur |
| I plur. | dĭrĭbebĭmur |
| II plur. | dĭrĭbebimĭni |
| III plur. | dĭrĭbebuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | diribitus, –a, –um sum |
| II sing. | diribitus, –a, –um es |
| III sing. | diribitus, –a, –um est |
| I plur. | diribiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | diribiti, –ae, –a estis |
| III plur. | diribiti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | diribitus, –a, –um eram |
| II sing. | diribitus, –a, –um eras |
| III sing. | diribitus, –a, –um erat |
| I plur. | diribiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | diribiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | diribiti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | diribitus, –a, –um ero |
| II sing. | diribitus, –a, –um eris |
| III sing. | diribitus, –a, –um erit |
| I plur. | diribiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | diribiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | diribiti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dĭrĭbĕar |
| II sing. | dĭrĭbeāris, dĭrĭbeāre |
| III sing. | dĭrĭbeātur |
| I plur. | dĭrĭbeāmur |
| II plur. | dĭrĭbeamĭni |
| III plur. | dĭrĭbeantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dĭrĭbērer |
| II sing. | dĭrĭberēris, dĭrĭberēre |
| III sing. | dĭrĭberētur |
| I plur. | dĭrĭberēmur |
| II plur. | dĭrĭberemĭni |
| III plur. | dĭrĭberentur |
| PERFETTO |
| I sing. | diribitus, –a, –um sim |
| II sing. | diribitus, –a, –um sis |
| III sing. | diribitus, –a, –um sit |
| I plur. | diribiti, –ae, –a simus |
| II plur. | diribiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | diribiti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | diribitus, –a, –um essem |
| II sing. | diribitus, –a, –um esses |
| III sing. | diribitus, –a, –um esset |
| I plur. | diribiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | diribiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | diribiti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dĭrĭbēre |
| II plur. | dĭrĭbemĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dĭrĭbētor |
| III sing. | dĭrĭbētor |
| II plur. | – |
| III plur. | dĭrĭbentor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| diribitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dĭrĭbēri |
| PERFETTO |
| Singolare: | diribitus, –a, –um esse |
| Plurale: | diribiti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| diribitum esse |
| GERUNDIVO |
| dĭrĭbendus, –a, –um |
| SUPINO |
| diribitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIRIBEOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
