Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dilibuor |
II sing. | dilibuĕris, dilibuĕre |
III sing. | dilibuĭtur |
I plur. | dilibuĭmur |
II plur. | dilibuimĭni |
III plur. | dilibuuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | dilibuēbar |
II sing. | dilibuebāris, dilibuebāre |
III sing. | dilibuebātur |
I plur. | dilibuebāmur |
II plur. | dilibuebamĭni |
III plur. | dilibuebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dilibuar |
II sing. | dilibuēris, dilibuēre |
III sing. | dilibuētur |
I plur. | dilibuēmur |
II plur. | dilibuemĭni |
III plur. | dilibuentur |
PERFETTO |
I sing. | dilibutus, –a, –um sum |
II sing. | dilibutus, –a, –um es |
III sing. | dilibutus, –a, –um est |
I plur. | dilibuti, –ae, –a sumus |
II plur. | dilibuti, –ae, –a estis |
III plur. | dilibuti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dilibutus, –a, –um eram |
II sing. | dilibutus, –a, –um eras |
III sing. | dilibutus, –a, –um erat |
I plur. | dilibuti, –ae, –a eramus |
II plur. | dilibuti, –ae, –a eratis |
III plur. | dilibuti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | dilibutus, –a, –um ero |
II sing. | dilibutus, –a, –um eris |
III sing. | dilibutus, –a, –um erit |
I plur. | dilibuti, –ae, –a erimus |
II plur. | dilibuti, –ae, –a eritis |
III plur. | dilibuti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dilibuar |
II sing. | dilibuāris, dilibuāre |
III sing. | dilibuātur |
I plur. | dilibuāmur |
II plur. | dilibuamĭni |
III plur. | dilibuantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dilibuĕrer |
II sing. | dilibuerēris, dilibuerēre |
III sing. | dilibuerētur |
I plur. | dilibuerēmur |
II plur. | dilibueremĭni |
III plur. | dilibuerentur |
PERFETTO |
I sing. | dilibutus, –a, –um sim |
II sing. | dilibutus, –a, –um sis |
III sing. | dilibutus, –a, –um sit |
I plur. | dilibuti, –ae, –a simus |
II plur. | dilibuti, –ae, –a sitis |
III plur. | dilibuti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dilibutus, –a, –um essem |
II sing. | dilibutus, –a, –um esses |
III sing. | dilibutus, –a, –um esset |
I plur. | dilibuti, –ae, –a essemus |
II plur. | dilibuti, –ae, –a essetis |
III plur. | dilibuti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dilibuĕre |
II plur. | dilibuimĭni |
FUTURO |
II sing. | dilibuĭtor |
III sing. | dilibuĭtor |
II plur. | – |
III plur. | dilibuuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
dilibutus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dilibui |
PERFETTO |
Singolare: | dilibutus, –a, –um esse |
Plurale: | dilibuti, –ae, –a esse |
FUTURO |
dilibutum esse |
GERUNDIVO |
dilibuendus, –a, –um |
SUPINO |
dilibutu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DILIBUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|