Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dīdūcor |
| II sing. | dīdūcĕris, dīdūcĕre |
| III sing. | dīdūcĭtur |
| I plur. | dīdūcĭmur |
| II plur. | dīdūcimĭni |
| III plur. | dīdūcuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīdūcēbar |
| II sing. | dīdūcebāris, dīdūcebāre |
| III sing. | dīdūcebātur |
| I plur. | dīdūcebāmur |
| II plur. | dīdūcebamĭni |
| III plur. | dīdūcebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dīdūcar |
| II sing. | dīdūcēris, dīdūcēre |
| III sing. | dīdūcētur |
| I plur. | dīdūcēmur |
| II plur. | dīdūcemĭni |
| III plur. | dīdūcentur |
| PERFETTO |
| I sing. | diductus, –a, –um sum |
| II sing. | diductus, –a, –um es |
| III sing. | diductus, –a, –um est |
| I plur. | diducti, –ae, –a sumus |
| II plur. | diducti, –ae, –a estis |
| III plur. | diducti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | diductus, –a, –um eram |
| II sing. | diductus, –a, –um eras |
| III sing. | diductus, –a, –um erat |
| I plur. | diducti, –ae, –a eramus |
| II plur. | diducti, –ae, –a eratis |
| III plur. | diducti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | diductus, –a, –um ero |
| II sing. | diductus, –a, –um eris |
| III sing. | diductus, –a, –um erit |
| I plur. | diducti, –ae, –a erimus |
| II plur. | diducti, –ae, –a eritis |
| III plur. | diducti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dīdūcar |
| II sing. | dīdūcāris, dīdūcāre |
| III sing. | dīdūcātur |
| I plur. | dīdūcāmur |
| II plur. | dīdūcamĭni |
| III plur. | dīdūcantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīdūcĕrer |
| II sing. | dīdūcerēris, dīdūcerēre |
| III sing. | dīdūcerētur |
| I plur. | dīdūcerēmur |
| II plur. | dīdūceremĭni |
| III plur. | dīdūcerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | diductus, –a, –um sim |
| II sing. | diductus, –a, –um sis |
| III sing. | diductus, –a, –um sit |
| I plur. | diducti, –ae, –a simus |
| II plur. | diducti, –ae, –a sitis |
| III plur. | diducti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | diductus, –a, –um essem |
| II sing. | diductus, –a, –um esses |
| III sing. | diductus, –a, –um esset |
| I plur. | diducti, –ae, –a essemus |
| II plur. | diducti, –ae, –a essetis |
| III plur. | diducti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dīdūcĕre |
| II plur. | dīdūcimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dīdūcĭtor |
| III sing. | dīdūcĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | dīdūcuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| diductus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dīdūci |
| PERFETTO |
| Singolare: | diductus, –a, –um esse |
| Plurale: | diducti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| diductum esse |
| GERUNDIVO |
| dīdūcendus, –a, –um |
| SUPINO |
| diductu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIDUCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
