Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


destĭtŭor - Diatesi passiva

(destĭtŭo, destĭtŭis, destitui, destitutum, destĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. destĭtŭor
 II sing. destĭtŭĕris, destĭtŭĕre
 III sing. destĭtŭĭtur
 I plur. destĭtŭĭmur
 II plur. destĭtŭimĭni
 III plur. destĭtŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. destĭtŭēbar
 II sing. destĭtŭebāris, destĭtŭebāre
 III sing. destĭtŭebātur
 I plur. destĭtŭebāmur
 II plur. destĭtŭebamĭni
 III plur. destĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. destĭtŭar
 II sing. destĭtŭēris, destĭtŭēre
 III sing. destĭtŭētur
 I plur. destĭtŭēmur
 II plur. destĭtŭemĭni
 III plur. destĭtŭentur
PERFETTO
 I sing. destitutus, –a, –um sum
 II sing. destitutus, –a, –um es
 III sing. destitutus, –a, –um est
 I plur. destituti, –ae, –a sumus
 II plur. destituti, –ae, –a estis
 III plur. destituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. destitutus, –a, –um eram
 II sing. destitutus, –a, –um eras
 III sing. destitutus, –a, –um erat
 I plur. destituti, –ae, –a eramus
 II plur. destituti, –ae, –a eratis
 III plur. destituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. destitutus, –a, –um ero
 II sing. destitutus, –a, –um eris
 III sing. destitutus, –a, –um erit
 I plur. destituti, –ae, –a erimus
 II plur. destituti, –ae, –a eritis
 III plur. destituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. destĭtŭar
 II sing. destĭtŭāris, destĭtŭāre
 III sing. destĭtŭātur
 I plur. destĭtŭāmur
 II plur. destĭtŭamĭni
 III plur. destĭtŭantur
IMPERFETTO
 I sing. destĭtŭĕrer
 II sing. destĭtŭerēris, destĭtŭerēre
 III sing. destĭtŭerētur
 I plur. destĭtŭerēmur
 II plur. destĭtŭeremĭni
 III plur. destĭtŭerentur
PERFETTO
 I sing. destitutus, –a, –um sim
 II sing. destitutus, –a, –um sis
 III sing. destitutus, –a, –um sit
 I plur. destituti, –ae, –a simus
 II plur. destituti, –ae, –a sitis
 III plur. destituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. destitutus, –a, –um essem
 II sing. destitutus, –a, –um esses
 III sing. destitutus, –a, –um esset
 I plur. destituti, –ae, –a essemus
 II plur. destituti, –ae, –a essetis
 III plur. destituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. destĭtŭĕre
 II plur. destĭtŭimĭni
FUTURO
 II sing. destĭtŭĭtor
 III sing. destĭtŭĭtor
 II plur. –
 III plur. destĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 destitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 destĭtŭi
PERFETTO
 Singolare: destitutus, –a, –um esse
 Plurale: destituti, –ae, –a esse
FUTURO
 destitutum esse
GERUNDIVO
 destĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
 destitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  destĭtŭo destitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DESTITUOR100}} ---CACHE---