Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dēsolvor |
II sing. | dēsolvĕris, dēsolvĕre |
III sing. | dēsolvĭtur |
I plur. | dēsolvĭmur |
II plur. | dēsolvimĭni |
III plur. | dēsolvuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēsolvēbar |
II sing. | dēsolvebāris, dēsolvebāre |
III sing. | dēsolvebātur |
I plur. | dēsolvebāmur |
II plur. | dēsolvebamĭni |
III plur. | dēsolvebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēsolvar |
II sing. | dēsolvēris, dēsolvēre |
III sing. | dēsolvētur |
I plur. | dēsolvēmur |
II plur. | dēsolvemĭni |
III plur. | dēsolventur |
PERFETTO |
I sing. | desolutus, –a, –um sum |
II sing. | desolutus, –a, –um es |
III sing. | desolutus, –a, –um est |
I plur. | desoluti, –ae, –a sumus |
II plur. | desoluti, –ae, –a estis |
III plur. | desoluti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | desolutus, –a, –um eram |
II sing. | desolutus, –a, –um eras |
III sing. | desolutus, –a, –um erat |
I plur. | desoluti, –ae, –a eramus |
II plur. | desoluti, –ae, –a eratis |
III plur. | desoluti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | desolutus, –a, –um ero |
II sing. | desolutus, –a, –um eris |
III sing. | desolutus, –a, –um erit |
I plur. | desoluti, –ae, –a erimus |
II plur. | desoluti, –ae, –a eritis |
III plur. | desoluti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dēsolvar |
II sing. | dēsolvāris, dēsolvāre |
III sing. | dēsolvātur |
I plur. | dēsolvāmur |
II plur. | dēsolvamĭni |
III plur. | dēsolvantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēsolvĕrer |
II sing. | dēsolverēris, dēsolverēre |
III sing. | dēsolverētur |
I plur. | dēsolverēmur |
II plur. | dēsolveremĭni |
III plur. | dēsolverentur |
PERFETTO |
I sing. | desolutus, –a, –um sim |
II sing. | desolutus, –a, –um sis |
III sing. | desolutus, –a, –um sit |
I plur. | desoluti, –ae, –a simus |
II plur. | desoluti, –ae, –a sitis |
III plur. | desoluti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | desolutus, –a, –um essem |
II sing. | desolutus, –a, –um esses |
III sing. | desolutus, –a, –um esset |
I plur. | desoluti, –ae, –a essemus |
II plur. | desoluti, –ae, –a essetis |
III plur. | desoluti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēsolvĕre |
II plur. | dēsolvimĭni |
FUTURO |
II sing. | dēsolvĭtor |
III sing. | dēsolvĭtor |
II plur. | – |
III plur. | dēsolvuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
desolutus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dēsolvi |
PERFETTO |
Singolare: | desolutus, –a, –um esse |
Plurale: | desoluti, –ae, –a esse |
FUTURO |
desolutum esse |
GERUNDIVO |
dēsolvendus, –a, –um |
SUPINO |
desolutu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESOLVOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|