Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dĕŏnĕror |
II sing. | dĕŏnĕrāris, dĕŏnĕrāre |
III sing. | dĕŏnĕrātur |
I plur. | dĕŏnĕrāmur |
II plur. | dĕŏnĕramĭni |
III plur. | dĕŏnĕrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕŏnĕrābar |
II sing. | dĕŏnĕrabāris, dĕŏnĕrabāre |
III sing. | dĕŏnĕrabātur |
I plur. | dĕŏnĕrabāmur |
II plur. | dĕŏnĕrabamĭni |
III plur. | dĕŏnĕrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dĕŏnĕrābor |
II sing. | dĕŏnĕrabĕris, dĕŏnĕrabĕre |
III sing. | dĕŏnĕrabĭtur |
I plur. | dĕŏnĕrabĭmur |
II plur. | dĕŏnĕrabimĭni |
III plur. | dĕŏnĕrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | deoneratus, –a, –um sum |
II sing. | deoneratus, –a, –um es |
III sing. | deoneratus, –a, –um est |
I plur. | deonerati, –ae, –a sumus |
II plur. | deonerati, –ae, –a estis |
III plur. | deonerati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deoneratus, –a, –um eram |
II sing. | deoneratus, –a, –um eras |
III sing. | deoneratus, –a, –um erat |
I plur. | deonerati, –ae, –a eramus |
II plur. | deonerati, –ae, –a eratis |
III plur. | deonerati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | deoneratus, –a, –um ero |
II sing. | deoneratus, –a, –um eris |
III sing. | deoneratus, –a, –um erit |
I plur. | deonerati, –ae, –a erimus |
II plur. | deonerati, –ae, –a eritis |
III plur. | deonerati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dĕŏnĕrer |
II sing. | dĕŏnĕrēris, dĕŏnĕrēre |
III sing. | dĕŏnĕrētur |
I plur. | dĕŏnĕrēmur |
II plur. | dĕŏnĕremĭni |
III plur. | dĕŏnĕrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕŏnĕrārer |
II sing. | dĕŏnĕrarēris, dĕŏnĕrarēre |
III sing. | dĕŏnĕrarētur |
I plur. | dĕŏnĕrarēmur |
II plur. | dĕŏnĕraremĭni |
III plur. | dĕŏnĕrarentur |
PERFETTO |
I sing. | deoneratus, –a, –um sim |
II sing. | deoneratus, –a, –um sis |
III sing. | deoneratus, –a, –um sit |
I plur. | deonerati, –ae, –a simus |
II plur. | deonerati, –ae, –a sitis |
III plur. | deonerati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deoneratus, –a, –um essem |
II sing. | deoneratus, –a, –um esses |
III sing. | deoneratus, –a, –um esset |
I plur. | deonerati, –ae, –a essemus |
II plur. | deonerati, –ae, –a essetis |
III plur. | deonerati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dĕŏnĕrāre |
II plur. | dĕŏnĕramĭni |
FUTURO |
II sing. | dĕŏnĕrātor |
III sing. | dĕŏnĕrātor |
II plur. | – |
III plur. | dĕŏnĕrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
deoneratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dĕŏnĕrāri |
PERFETTO |
Singolare: | deoneratus, –a, –um esse |
Plurale: | deonerati, –ae, –a esse |
FUTURO |
deoneratum esse |
GERUNDIVO |
dĕŏnĕrandus, –a, –um |
SUPINO |
deoneratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEONEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|