Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēmūtor - Diatesi passiva

(dēmūto, dēmūtas, demutavi, demutatum, dēmūtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēmūtor
 II sing. dēmūtāris, dēmūtāre
 III sing. dēmūtātur
 I plur. dēmūtāmur
 II plur. dēmūtamĭni
 III plur. dēmūtantur
IMPERFETTO
 I sing. dēmūtābar
 II sing. dēmūtabāris, dēmūtabāre
 III sing. dēmūtabātur
 I plur. dēmūtabāmur
 II plur. dēmūtabamĭni
 III plur. dēmūtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēmūtābor
 II sing. dēmūtabĕris, dēmūtabĕre
 III sing. dēmūtabĭtur
 I plur. dēmūtabĭmur
 II plur. dēmūtabimĭni
 III plur. dēmūtabuntur
PERFETTO
 I sing. demutatus, –a, –um sum
 II sing. demutatus, –a, –um es
 III sing. demutatus, –a, –um est
 I plur. demutati, –ae, –a sumus
 II plur. demutati, –ae, –a estis
 III plur. demutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. demutatus, –a, –um eram
 II sing. demutatus, –a, –um eras
 III sing. demutatus, –a, –um erat
 I plur. demutati, –ae, –a eramus
 II plur. demutati, –ae, –a eratis
 III plur. demutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. demutatus, –a, –um ero
 II sing. demutatus, –a, –um eris
 III sing. demutatus, –a, –um erit
 I plur. demutati, –ae, –a erimus
 II plur. demutati, –ae, –a eritis
 III plur. demutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēmūter
 II sing. dēmūtēris, dēmūtēre
 III sing. dēmūtētur
 I plur. dēmūtēmur
 II plur. dēmūtemĭni
 III plur. dēmūtentur
IMPERFETTO
 I sing. dēmūtārer
 II sing. dēmūtarēris, dēmūtarēre
 III sing. dēmūtarētur
 I plur. dēmūtarēmur
 II plur. dēmūtaremĭni
 III plur. dēmūtarentur
PERFETTO
 I sing. demutatus, –a, –um sim
 II sing. demutatus, –a, –um sis
 III sing. demutatus, –a, –um sit
 I plur. demutati, –ae, –a simus
 II plur. demutati, –ae, –a sitis
 III plur. demutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. demutatus, –a, –um essem
 II sing. demutatus, –a, –um esses
 III sing. demutatus, –a, –um esset
 I plur. demutati, –ae, –a essemus
 II plur. demutati, –ae, –a essetis
 III plur. demutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēmūtāre
 II plur. dēmūtamĭni
FUTURO
 II sing. dēmūtātor
 III sing. dēmūtātor
 II plur. –
 III plur. dēmūtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 demutatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dēmūtāri
PERFETTO
 Singolare: demutatus, –a, –um esse
 Plurale: demutati, –ae, –a esse
FUTURO
 demutatum esse
GERUNDIVO
 dēmūtandus, –a, –um
SUPINO
 demutatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dēmūto dēnārismus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DEMUTOR100}} ---CACHE---