Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēlīmĭtor - Diatesi passiva

(dēlīmĭto, dēlīmĭtas, delimitavi, delimitatum, dēlīmĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēlīmĭtor
 II sing. dēlīmĭtāris, dēlīmĭtāre
 III sing. dēlīmĭtātur
 I plur. dēlīmĭtāmur
 II plur. dēlīmĭtamĭni
 III plur. dēlīmĭtantur
IMPERFETTO
 I sing. dēlīmĭtābar
 II sing. dēlīmĭtabāris, dēlīmĭtabāre
 III sing. dēlīmĭtabātur
 I plur. dēlīmĭtabāmur
 II plur. dēlīmĭtabamĭni
 III plur. dēlīmĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēlīmĭtābor
 II sing. dēlīmĭtabĕris, dēlīmĭtabĕre
 III sing. dēlīmĭtabĭtur
 I plur. dēlīmĭtabĭmur
 II plur. dēlīmĭtabimĭni
 III plur. dēlīmĭtabuntur
PERFETTO
 I sing. delimitatus, –a, –um sum
 II sing. delimitatus, –a, –um es
 III sing. delimitatus, –a, –um est
 I plur. delimitati, –ae, –a sumus
 II plur. delimitati, –ae, –a estis
 III plur. delimitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. delimitatus, –a, –um eram
 II sing. delimitatus, –a, –um eras
 III sing. delimitatus, –a, –um erat
 I plur. delimitati, –ae, –a eramus
 II plur. delimitati, –ae, –a eratis
 III plur. delimitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. delimitatus, –a, –um ero
 II sing. delimitatus, –a, –um eris
 III sing. delimitatus, –a, –um erit
 I plur. delimitati, –ae, –a erimus
 II plur. delimitati, –ae, –a eritis
 III plur. delimitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēlīmĭter
 II sing. dēlīmĭtēris, dēlīmĭtēre
 III sing. dēlīmĭtētur
 I plur. dēlīmĭtēmur
 II plur. dēlīmĭtemĭni
 III plur. dēlīmĭtentur
IMPERFETTO
 I sing. dēlīmĭtārer
 II sing. dēlīmĭtarēris, dēlīmĭtarēre
 III sing. dēlīmĭtarētur
 I plur. dēlīmĭtarēmur
 II plur. dēlīmĭtaremĭni
 III plur. dēlīmĭtarentur
PERFETTO
 I sing. delimitatus, –a, –um sim
 II sing. delimitatus, –a, –um sis
 III sing. delimitatus, –a, –um sit
 I plur. delimitati, –ae, –a simus
 II plur. delimitati, –ae, –a sitis
 III plur. delimitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. delimitatus, –a, –um essem
 II sing. delimitatus, –a, –um esses
 III sing. delimitatus, –a, –um esset
 I plur. delimitati, –ae, –a essemus
 II plur. delimitati, –ae, –a essetis
 III plur. delimitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēlīmĭtāre
 II plur. dēlīmĭtamĭni
FUTURO
 II sing. dēlīmĭtātor
 III sing. dēlīmĭtātor
 II plur. –
 III plur. dēlīmĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 delimitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dēlīmĭtāri
PERFETTO
 Singolare: delimitatus, –a, –um esse
 Plurale: delimitati, –ae, –a esse
FUTURO
 delimitatum esse
GERUNDIVO
 dēlīmĭtandus, –a, –um
SUPINO
 delimitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dēlīmĭto dēlīmo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DELIMITOR100}} ---CACHE---