Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dēiĕror |
| II sing. | dēiĕrāris, dēiĕrāre |
| III sing. | dēiĕrātur |
| I plur. | dēiĕrāmur |
| II plur. | dēiĕramĭni |
| III plur. | dēiĕrantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēiĕrābar |
| II sing. | dēiĕrabāris, dēiĕrabāre |
| III sing. | dēiĕrabātur |
| I plur. | dēiĕrabāmur |
| II plur. | dēiĕrabamĭni |
| III plur. | dēiĕrabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dēiĕrābor |
| II sing. | dēiĕrabĕris, dēiĕrabĕre |
| III sing. | dēiĕrabĭtur |
| I plur. | dēiĕrabĭmur |
| II plur. | dēiĕrabimĭni |
| III plur. | dēiĕrabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | deieratus, –a, –um sum |
| II sing. | deieratus, –a, –um es |
| III sing. | deieratus, –a, –um est |
| I plur. | deierati, –ae, –a sumus |
| II plur. | deierati, –ae, –a estis |
| III plur. | deierati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | deieratus, –a, –um eram |
| II sing. | deieratus, –a, –um eras |
| III sing. | deieratus, –a, –um erat |
| I plur. | deierati, –ae, –a eramus |
| II plur. | deierati, –ae, –a eratis |
| III plur. | deierati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | deieratus, –a, –um ero |
| II sing. | deieratus, –a, –um eris |
| III sing. | deieratus, –a, –um erit |
| I plur. | deierati, –ae, –a erimus |
| II plur. | deierati, –ae, –a eritis |
| III plur. | deierati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dēiĕrer |
| II sing. | dēiĕrēris, dēiĕrēre |
| III sing. | dēiĕrētur |
| I plur. | dēiĕrēmur |
| II plur. | dēiĕremĭni |
| III plur. | dēiĕrentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēiĕrārer |
| II sing. | dēiĕrarēris, dēiĕrarēre |
| III sing. | dēiĕrarētur |
| I plur. | dēiĕrarēmur |
| II plur. | dēiĕraremĭni |
| III plur. | dēiĕrarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | deieratus, –a, –um sim |
| II sing. | deieratus, –a, –um sis |
| III sing. | deieratus, –a, –um sit |
| I plur. | deierati, –ae, –a simus |
| II plur. | deierati, –ae, –a sitis |
| III plur. | deierati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | deieratus, –a, –um essem |
| II sing. | deieratus, –a, –um esses |
| III sing. | deieratus, –a, –um esset |
| I plur. | deierati, –ae, –a essemus |
| II plur. | deierati, –ae, –a essetis |
| III plur. | deierati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dēiĕrāre |
| II plur. | dēiĕramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dēiĕrātor |
| III sing. | dēiĕrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dēiĕrantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| deieratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dēiĕrāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | deieratus, –a, –um esse |
| Plurale: | deierati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| deieratum esse |
| GERUNDIVO |
| dēiĕrandus, –a, –um |
| SUPINO |
| deieratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEIEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
