Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dĕhortor - Diatesi attiva

(dĕhortor, dĕhortāris, dehortatus sum, dĕhortāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dĕhortor
 II sing. dĕhortāris, dĕhortāre
 III sing. dĕhortātur
 I plur. dĕhortāmur
 II plur. dĕhortamĭni
 III plur. dĕhortantur
IMPERFETTO
 I sing. dĕhortābar
 II sing. dĕhortabāris, dĕhortabāre
 III sing. dĕhortabātur
 I plur. dĕhortabāmur
 II plur. dĕhortabamĭni
 III plur. dĕhortabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dĕhortābor
 II sing. dĕhortabĕris, dĕhortabĕre
 III sing. dĕhortabĭtur
 I plur. dĕhortabĭmur
 II plur. dĕhortabimĭni
 III plur. dĕhortabuntur
PERFETTO
 I sing. dehortatus, –a, –um sum
 II sing. dehortatus, –a, –um es
 III sing. dehortatus, –a, –um est
 I plur. dehortati, –ae, –a sumus
 II plur. dehortati, –ae, –a estis
 III plur. dehortati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dehortatus, –a, –um eram
 II sing. dehortatus, –a, –um eras
 III sing. dehortatus, –a, –um erat
 I plur. dehortati, –ae, –a eramus
 II plur. dehortati, –ae, –a eratis
 III plur. dehortati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dehortatus, –a, –um ero
 II sing. dehortatus, –a, –um eris
 III sing. dehortatus, –a, –um erit
 I plur. dehortati, –ae, –a erimus
 II plur. dehortati, –ae, –a eritis
 III plur. dehortati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dĕhorter
 II sing. dĕhortēris, dĕhortēre
 III sing. dĕhortētur
 I plur. dĕhortēmur
 II plur. dĕhortemĭni
 III plur. dĕhortentur
IMPERFETTO
 I sing. dĕhortārer
 II sing. dĕhortarēris, dĕhortarēre
 III sing. dĕhortarētur
 I plur. dĕhortarēmur
 II plur. dĕhortaremĭni
 III plur. dĕhortarentur
PERFETTO
 I sing. dehortatus, –a, –um sim
 II sing. dehortatus, –a, –um sis
 III sing. dehortatus, –a, –um sit
 I plur. dehortati, –ae, –a simus
 II plur. dehortati, –ae, –a sitis
 III plur. dehortati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dehortatus, –a, –um essem
 II sing. dehortatus, –a, –um esses
 III sing. dehortatus, –a, –um esset
 I plur. dehortati, –ae, –a essemus
 II plur. dehortati, –ae, –a essetis
 III plur. dehortati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dĕhortāre
 II plur. dĕhortamĭni
FUTURO
 II sing. dĕhortātor
 III sing. dĕhortātor
 II plur. –
 III plur. dĕhortantor
INFINITO
PRESENTE
 dĕhortāri
PERFETTO
 Singolare: dehortatus, –a, –um esse
 Plurale: dehortati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: dehortatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: dehortatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 dĕhortans, –antis
FUTURO
 dehortatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: dehortatum
 Passivo: dehortatu
GERUNDIO
 Genitivo: dĕhortandi
 Dativo: dĕhortando
 Accusativo: dĕhortandum
 Ablativo: dĕhortando
 
GERUNDIVO
 dĕhortandus, –a, –um


<<  dehortatus Dēĭănīra  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DEHORTOR100}} ---CACHE---