Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēfervēfăcĭo - Diatesi attiva

(dēfervēfăcĭo, dēfervēfăcis, defervefeci, defervefactum, dēfervēfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēfervēfăcĭo
 II sing. dēfervēfăcis
 III sing. dēfervēfăcit
 I plur. dēfervēfăcīmus
 II plur. dēfervēfăcītis
 III plur. dēfervēfăciunt
IMPERFETTO
 I sing. dēfervēfăciēbam
 II sing. dēfervēfăciēbas
 III sing. dēfervēfăciēbat
 I plur. dēfervēfăciebāmus
 II plur. dēfervēfăciebātis
 III plur. dēfervēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēfervēfăcĭam
 II sing. dēfervēfăcĭes
 III sing. dēfervēfăcĭet
 I plur. dēfervēfăciēmus
 II plur. dēfervēfăciētis
 III plur. dēfervēfăcĭent
PERFETTO
 I sing. defervefeci
 II sing. defervefecisti
 III sing. defervefecit
 I plur. defervefecĭmus
 II plur. defervefecistis
 III plur. defervefecērunt, defervefecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. defervefecĕram
 II sing. defervefecĕras
 III sing. defervefecĕrat
 I plur. defervefecerāmus
 II plur. defervefecerātis
 III plur. defervefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. defervefecĕro
 II sing. defervefecĕris
 III sing. defervefecĕrit
 I plur. defervefecerĭmus
 II plur. defervefecerĭtis
 III plur. defervefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēfervēfăcĭam
 II sing. dēfervēfăcĭas
 III sing. dēfervēfăcĭat
 I plur. dēfervēfăciāmus
 II plur. dēfervēfăciātis
 III plur. dēfervēfăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. dēfervēfăcĕrem
 II sing. dēfervēfăcĕres
 III sing. dēfervēfăcĕret
 I plur. dēfervēfăcerēmus
 II plur. dēfervēfăcerētis
 III plur. dēfervēfăcĕrent
PERFETTO
 I sing. defervefecĕrim
 II sing. defervefecĕris
 III sing. defervefecĕrit
 I plur. defervefecerĭmus
 II plur. defervefecerĭtis
 III plur. defervefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. defervefecissem
 II sing. defervefecisses
 III sing. defervefecisset
 I plur. defervefecissēmus
 II plur. defervefecissētis
 III plur. defervefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēfervēfăce, dēfervēfăc
 II plur. dēfervēfăcĭte
FUTURO
 II sing. dēfervēfăcĭto
 III sing. dēfervēfăcĭto
 II plur. dēfervēfăcitōte
 III plur. dēfervēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 dēfervēfăciens, –ientis
FUTURO
 defervefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 dēfervēfăcĕre
PERFETTO
 defervefecisse
FUTURO
 Singolare: defervefactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: defervefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: dēfervēfăciendi
 Dativo: dēfervēfăciendo
 Accusativo: ad dēfervēfăciendum
 Ablativo: dēfervēfăciendo
SUPINO
 defervefactum



<<  dēfervēfăciens defervefactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DEFERVEFACIO100}} ---CACHE---