Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dēfaeneror |
| II sing. | dēfaenerāris, dēfaenerāre |
| III sing. | dēfaenerātur |
| I plur. | dēfaenerāmur |
| II plur. | dēfaeneramĭni |
| III plur. | dēfaenerantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēfaenerābar |
| II sing. | dēfaenerabāris, dēfaenerabāre |
| III sing. | dēfaenerabātur |
| I plur. | dēfaenerabāmur |
| II plur. | dēfaenerabamĭni |
| III plur. | dēfaenerabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dēfaenerābor |
| II sing. | dēfaenerabĕris, dēfaenerabĕre |
| III sing. | dēfaenerabĭtur |
| I plur. | dēfaenerabĭmur |
| II plur. | dēfaenerabimĭni |
| III plur. | dēfaenerabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | defaeneratus, –a, –um sum |
| II sing. | defaeneratus, –a, –um es |
| III sing. | defaeneratus, –a, –um est |
| I plur. | defaenerati, –ae, –a sumus |
| II plur. | defaenerati, –ae, –a estis |
| III plur. | defaenerati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | defaeneratus, –a, –um eram |
| II sing. | defaeneratus, –a, –um eras |
| III sing. | defaeneratus, –a, –um erat |
| I plur. | defaenerati, –ae, –a eramus |
| II plur. | defaenerati, –ae, –a eratis |
| III plur. | defaenerati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | defaeneratus, –a, –um ero |
| II sing. | defaeneratus, –a, –um eris |
| III sing. | defaeneratus, –a, –um erit |
| I plur. | defaenerati, –ae, –a erimus |
| II plur. | defaenerati, –ae, –a eritis |
| III plur. | defaenerati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dēfaenerer |
| II sing. | dēfaenerēris, dēfaenerēre |
| III sing. | dēfaenerētur |
| I plur. | dēfaenerēmur |
| II plur. | dēfaeneremĭni |
| III plur. | dēfaenerentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēfaenerārer |
| II sing. | dēfaenerarēris, dēfaenerarēre |
| III sing. | dēfaenerarētur |
| I plur. | dēfaenerarēmur |
| II plur. | dēfaeneraremĭni |
| III plur. | dēfaenerarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | defaeneratus, –a, –um sim |
| II sing. | defaeneratus, –a, –um sis |
| III sing. | defaeneratus, –a, –um sit |
| I plur. | defaenerati, –ae, –a simus |
| II plur. | defaenerati, –ae, –a sitis |
| III plur. | defaenerati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | defaeneratus, –a, –um essem |
| II sing. | defaeneratus, –a, –um esses |
| III sing. | defaeneratus, –a, –um esset |
| I plur. | defaenerati, –ae, –a essemus |
| II plur. | defaenerati, –ae, –a essetis |
| III plur. | defaenerati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dēfaenerāre |
| II plur. | dēfaeneramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dēfaenerātor |
| III sing. | dēfaenerātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dēfaenerantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| defaeneratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dēfaenerāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | defaeneratus, –a, –um esse |
| Plurale: | defaenerati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| defaeneratum esse |
| GERUNDIVO |
| dēfaenerandus, –a, –um |
| SUPINO |
| defaeneratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFAENEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
