Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dĕcussor |
II sing. | dĕcussāris, dĕcussāre |
III sing. | dĕcussātur |
I plur. | dĕcussāmur |
II plur. | dĕcussamĭni |
III plur. | dĕcussantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕcussābar |
II sing. | dĕcussabāris, dĕcussabāre |
III sing. | dĕcussabātur |
I plur. | dĕcussabāmur |
II plur. | dĕcussabamĭni |
III plur. | dĕcussabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dĕcussābor |
II sing. | dĕcussabĕris, dĕcussabĕre |
III sing. | dĕcussabĭtur |
I plur. | dĕcussabĭmur |
II plur. | dĕcussabimĭni |
III plur. | dĕcussabuntur |
PERFETTO |
I sing. | decussatus, –a, –um sum |
II sing. | decussatus, –a, –um es |
III sing. | decussatus, –a, –um est |
I plur. | decussati, –ae, –a sumus |
II plur. | decussati, –ae, –a estis |
III plur. | decussati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | decussatus, –a, –um eram |
II sing. | decussatus, –a, –um eras |
III sing. | decussatus, –a, –um erat |
I plur. | decussati, –ae, –a eramus |
II plur. | decussati, –ae, –a eratis |
III plur. | decussati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | decussatus, –a, –um ero |
II sing. | decussatus, –a, –um eris |
III sing. | decussatus, –a, –um erit |
I plur. | decussati, –ae, –a erimus |
II plur. | decussati, –ae, –a eritis |
III plur. | decussati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dĕcusser |
II sing. | dĕcussēris, dĕcussēre |
III sing. | dĕcussētur |
I plur. | dĕcussēmur |
II plur. | dĕcussemĭni |
III plur. | dĕcussentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕcussārer |
II sing. | dĕcussarēris, dĕcussarēre |
III sing. | dĕcussarētur |
I plur. | dĕcussarēmur |
II plur. | dĕcussaremĭni |
III plur. | dĕcussarentur |
PERFETTO |
I sing. | decussatus, –a, –um sim |
II sing. | decussatus, –a, –um sis |
III sing. | decussatus, –a, –um sit |
I plur. | decussati, –ae, –a simus |
II plur. | decussati, –ae, –a sitis |
III plur. | decussati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | decussatus, –a, –um essem |
II sing. | decussatus, –a, –um esses |
III sing. | decussatus, –a, –um esset |
I plur. | decussati, –ae, –a essemus |
II plur. | decussati, –ae, –a essetis |
III plur. | decussati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dĕcussāre |
II plur. | dĕcussamĭni |
FUTURO |
II sing. | dĕcussātor |
III sing. | dĕcussātor |
II plur. | – |
III plur. | dĕcussantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
decussatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dĕcussāri |
PERFETTO |
Singolare: | decussatus, –a, –um esse |
Plurale: | decussati, –ae, –a esse |
FUTURO |
decussatum esse |
GERUNDIVO |
dĕcussandus, –a, –um |
SUPINO |
decussatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECUSSOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|