Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēclīnor - Diatesi passiva

(dēclīno, dēclīnas, declinavi, declinatum, dēclīnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēclīnor
 II sing. dēclīnāris, dēclīnāre
 III sing. dēclīnātur
 I plur. dēclīnāmur
 II plur. dēclīnamĭni
 III plur. dēclīnantur
IMPERFETTO
 I sing. dēclīnābar
 II sing. dēclīnabāris, dēclīnabāre
 III sing. dēclīnabātur
 I plur. dēclīnabāmur
 II plur. dēclīnabamĭni
 III plur. dēclīnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēclīnābor
 II sing. dēclīnabĕris, dēclīnabĕre
 III sing. dēclīnabĭtur
 I plur. dēclīnabĭmur
 II plur. dēclīnabimĭni
 III plur. dēclīnabuntur
PERFETTO
 I sing. declinatus, –a, –um sum
 II sing. declinatus, –a, –um es
 III sing. declinatus, –a, –um est
 I plur. declinati, –ae, –a sumus
 II plur. declinati, –ae, –a estis
 III plur. declinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. declinatus, –a, –um eram
 II sing. declinatus, –a, –um eras
 III sing. declinatus, –a, –um erat
 I plur. declinati, –ae, –a eramus
 II plur. declinati, –ae, –a eratis
 III plur. declinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. declinatus, –a, –um ero
 II sing. declinatus, –a, –um eris
 III sing. declinatus, –a, –um erit
 I plur. declinati, –ae, –a erimus
 II plur. declinati, –ae, –a eritis
 III plur. declinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēclīner
 II sing. dēclīnēris, dēclīnēre
 III sing. dēclīnētur
 I plur. dēclīnēmur
 II plur. dēclīnemĭni
 III plur. dēclīnentur
IMPERFETTO
 I sing. dēclīnārer
 II sing. dēclīnarēris, dēclīnarēre
 III sing. dēclīnarētur
 I plur. dēclīnarēmur
 II plur. dēclīnaremĭni
 III plur. dēclīnarentur
PERFETTO
 I sing. declinatus, –a, –um sim
 II sing. declinatus, –a, –um sis
 III sing. declinatus, –a, –um sit
 I plur. declinati, –ae, –a simus
 II plur. declinati, –ae, –a sitis
 III plur. declinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. declinatus, –a, –um essem
 II sing. declinatus, –a, –um esses
 III sing. declinatus, –a, –um esset
 I plur. declinati, –ae, –a essemus
 II plur. declinati, –ae, –a essetis
 III plur. declinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēclīnāre
 II plur. dēclīnamĭni
FUTURO
 II sing. dēclīnātor
 III sing. dēclīnātor
 II plur. –
 III plur. dēclīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 declinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dēclīnāri
PERFETTO
 Singolare: declinatus, –a, –um esse
 Plurale: declinati, –ae, –a esse
FUTURO
 declinatum esse
GERUNDIVO
 dēclīnandus, –a, –um
SUPINO
 declinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dēclīno dēclīve  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DECLINOR100}} ---CACHE---