Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dēcertor |
| II sing. | dēcertāris, dēcertāre |
| III sing. | dēcertātur |
| I plur. | dēcertāmur |
| II plur. | dēcertamĭni |
| III plur. | dēcertantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēcertābar |
| II sing. | dēcertabāris, dēcertabāre |
| III sing. | dēcertabātur |
| I plur. | dēcertabāmur |
| II plur. | dēcertabamĭni |
| III plur. | dēcertabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dēcertābor |
| II sing. | dēcertabĕris, dēcertabĕre |
| III sing. | dēcertabĭtur |
| I plur. | dēcertabĭmur |
| II plur. | dēcertabimĭni |
| III plur. | dēcertabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | decertatus, –a, –um sum |
| II sing. | decertatus, –a, –um es |
| III sing. | decertatus, –a, –um est |
| I plur. | decertati, –ae, –a sumus |
| II plur. | decertati, –ae, –a estis |
| III plur. | decertati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | decertatus, –a, –um eram |
| II sing. | decertatus, –a, –um eras |
| III sing. | decertatus, –a, –um erat |
| I plur. | decertati, –ae, –a eramus |
| II plur. | decertati, –ae, –a eratis |
| III plur. | decertati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | decertatus, –a, –um ero |
| II sing. | decertatus, –a, –um eris |
| III sing. | decertatus, –a, –um erit |
| I plur. | decertati, –ae, –a erimus |
| II plur. | decertati, –ae, –a eritis |
| III plur. | decertati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dēcerter |
| II sing. | dēcertēris, dēcertēre |
| III sing. | dēcertētur |
| I plur. | dēcertēmur |
| II plur. | dēcertemĭni |
| III plur. | dēcertentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēcertārer |
| II sing. | dēcertarēris, dēcertarēre |
| III sing. | dēcertarētur |
| I plur. | dēcertarēmur |
| II plur. | dēcertaremĭni |
| III plur. | dēcertarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | decertatus, –a, –um sim |
| II sing. | decertatus, –a, –um sis |
| III sing. | decertatus, –a, –um sit |
| I plur. | decertati, –ae, –a simus |
| II plur. | decertati, –ae, –a sitis |
| III plur. | decertati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | decertatus, –a, –um essem |
| II sing. | decertatus, –a, –um esses |
| III sing. | decertatus, –a, –um esset |
| I plur. | decertati, –ae, –a essemus |
| II plur. | decertati, –ae, –a essetis |
| III plur. | decertati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dēcertāre |
| II plur. | dēcertamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dēcertātor |
| III sing. | dēcertātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dēcertantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| decertatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dēcertāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | decertatus, –a, –um esse |
| Plurale: | decertati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| decertatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēcertandus, –a, –um |
| SUPINO |
| decertatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECERTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
