convolutatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
convolutaturus
Gen.
convolutaturi
Dat.
convolutaturo
Acc.
convolutaturum
Abl.
convolutature
Voc.
convolutaturo
PLURALE
Nom.
convolutaturi
Gen.
convolutatorum
Dat.
convolutaturis
Acc.
convolutaturos
Abl.
convolutaturi
Voc.
convolutaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
convolutatura
Gen.
convolutaturae
Dat.
convolutaturae
Acc.
convolutaturam
Abl.
convolutatura
Voc.
convolutatura
PLURALE
Nom.
convolutaturae
Gen.
convolutaturarum
Dat.
convolutaturis
Acc.
convolutaturas
Abl.
convolutaturae
Voc.
convolutaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
convolutaturum
Gen.
convolutaturi
Dat.
convolutaturo
Acc.
convolutaturum
Abl.
convolutaturum
Voc.
convolutaturo
PLURALE
Nom.
convolutatura
Gen.
convolutaturorum
Dat.
convolutaturis
Acc.
convolutatura
Abl.
convolutatura
Voc.
convolutaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVOLUTATURUS100}}
---CACHE---