Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contignor - Diatesi passiva

(contigno, contignas, contignatum, contignāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contignor
 II sing. contignāris, contignāre
 III sing. contignātur
 I plur. contignāmur
 II plur. contignamĭni
 III plur. contignantur
IMPERFETTO
 I sing. contignābar
 II sing. contignabāris, contignabāre
 III sing. contignabātur
 I plur. contignabāmur
 II plur. contignabamĭni
 III plur. contignabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contignābor
 II sing. contignabĕris, contignabĕre
 III sing. contignabĭtur
 I plur. contignabĭmur
 II plur. contignabimĭni
 III plur. contignabuntur
PERFETTO
 I sing. contignatus, –a, –um sum
 II sing. contignatus, –a, –um es
 III sing. contignatus, –a, –um est
 I plur. contignati, –ae, –a sumus
 II plur. contignati, –ae, –a estis
 III plur. contignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contignatus, –a, –um eram
 II sing. contignatus, –a, –um eras
 III sing. contignatus, –a, –um erat
 I plur. contignati, –ae, –a eramus
 II plur. contignati, –ae, –a eratis
 III plur. contignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contignatus, –a, –um ero
 II sing. contignatus, –a, –um eris
 III sing. contignatus, –a, –um erit
 I plur. contignati, –ae, –a erimus
 II plur. contignati, –ae, –a eritis
 III plur. contignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contigner
 II sing. contignēris, contignēre
 III sing. contignētur
 I plur. contignēmur
 II plur. contignemĭni
 III plur. contignentur
IMPERFETTO
 I sing. contignārer
 II sing. contignarēris, contignarēre
 III sing. contignarētur
 I plur. contignarēmur
 II plur. contignaremĭni
 III plur. contignarentur
PERFETTO
 I sing. contignatus, –a, –um sim
 II sing. contignatus, –a, –um sis
 III sing. contignatus, –a, –um sit
 I plur. contignati, –ae, –a simus
 II plur. contignati, –ae, –a sitis
 III plur. contignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contignatus, –a, –um essem
 II sing. contignatus, –a, –um esses
 III sing. contignatus, –a, –um esset
 I plur. contignati, –ae, –a essemus
 II plur. contignati, –ae, –a essetis
 III plur. contignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contignāre
 II plur. contignamĭni
FUTURO
 II sing. contignātor
 III sing. contignātor
 II plur. –
 III plur. contignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 contignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 contignāri
PERFETTO
 Singolare: contignatus, –a, –um esse
 Plurale: contignati, –ae, –a esse
FUTURO
 contignatum esse
GERUNDIVO
 contignandus, –a, –um
SUPINO
 contignatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  contigno contĭgŭus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTIGNOR100}} ---CACHE---