Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conspīror - Diatesi passiva

(conspīro, conspīras, conspiravi, conspiratum, conspīrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conspīror
 II sing. conspīrāris, conspīrāre
 III sing. conspīrātur
 I plur. conspīrāmur
 II plur. conspīramĭni
 III plur. conspīrantur
IMPERFETTO
 I sing. conspīrābar
 II sing. conspīrabāris, conspīrabāre
 III sing. conspīrabātur
 I plur. conspīrabāmur
 II plur. conspīrabamĭni
 III plur. conspīrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conspīrābor
 II sing. conspīrabĕris, conspīrabĕre
 III sing. conspīrabĭtur
 I plur. conspīrabĭmur
 II plur. conspīrabimĭni
 III plur. conspīrabuntur
PERFETTO
 I sing. conspiratus, –a, –um sum
 II sing. conspiratus, –a, –um es
 III sing. conspiratus, –a, –um est
 I plur. conspirati, –ae, –a sumus
 II plur. conspirati, –ae, –a estis
 III plur. conspirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conspiratus, –a, –um eram
 II sing. conspiratus, –a, –um eras
 III sing. conspiratus, –a, –um erat
 I plur. conspirati, –ae, –a eramus
 II plur. conspirati, –ae, –a eratis
 III plur. conspirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conspiratus, –a, –um ero
 II sing. conspiratus, –a, –um eris
 III sing. conspiratus, –a, –um erit
 I plur. conspirati, –ae, –a erimus
 II plur. conspirati, –ae, –a eritis
 III plur. conspirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conspīrer
 II sing. conspīrēris, conspīrēre
 III sing. conspīrētur
 I plur. conspīrēmur
 II plur. conspīremĭni
 III plur. conspīrentur
IMPERFETTO
 I sing. conspīrārer
 II sing. conspīrarēris, conspīrarēre
 III sing. conspīrarētur
 I plur. conspīrarēmur
 II plur. conspīraremĭni
 III plur. conspīrarentur
PERFETTO
 I sing. conspiratus, –a, –um sim
 II sing. conspiratus, –a, –um sis
 III sing. conspiratus, –a, –um sit
 I plur. conspirati, –ae, –a simus
 II plur. conspirati, –ae, –a sitis
 III plur. conspirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conspiratus, –a, –um essem
 II sing. conspiratus, –a, –um esses
 III sing. conspiratus, –a, –um esset
 I plur. conspirati, –ae, –a essemus
 II plur. conspirati, –ae, –a essetis
 III plur. conspirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conspīrāre
 II plur. conspīramĭni
FUTURO
 II sing. conspīrātor
 III sing. conspīrātor
 II plur. –
 III plur. conspīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 conspiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 conspīrāri
PERFETTO
 Singolare: conspiratus, –a, –um esse
 Plurale: conspirati, –ae, –a esse
FUTURO
 conspiratum esse
GERUNDIVO
 conspīrandus, –a, –um
SUPINO
 conspiratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  conspīro conspīror  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSPIROR100}} ---CACHE---