Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


consĕpĕlĭo - Diatesi attiva

(consĕpĕlĭo, consĕpĕlis, consepelii, consepultum, consĕpĕlīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. consĕpĕlĭo
 II sing. consĕpĕlis
 III sing. consĕpĕlit
 I plur. consĕpĕlīmus
 II plur. consĕpĕlītis
 III plur. consĕpĕlĭunt
IMPERFETTO
 I sing. consĕpĕliēbam
 II sing. consĕpĕliēbas
 III sing. consĕpĕliēbat
 I plur. consĕpĕliebāmus
 II plur. consĕpĕliebātis
 III plur. consĕpĕliēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. consĕpĕlĭam
 II sing. consĕpĕlĭes
 III sing. consĕpĕlĭet
 I plur. consĕpĕliēmus
 II plur. consĕpĕliētis
 III plur. consĕpĕlĭent
PERFETTO
 I sing. consepelii o consepelivi
 II sing. consepeliisti o consepelivisti
 III sing. consepeliit o consepelivit
 I plur. consepeliĭmus o consepelivĭmus
 II plur. consepeliistis o consepelivistis
 III plur. consepeliērunt o consepelivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consepeliĕram o consepelivĕram
 II sing. consepeliĕras o consepelivĕras
 III sing. consepeliĕrat o consepelivĕrat
 I plur. consepelierāmus o consepeliverāmus
 II plur. consepelierātis o consepeliverātis
 III plur. consepeliĕrant o consepelivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. consepeliĕro o consepelivĕro
 II sing. consepeliĕris o consepelivĕris
 III sing. consepeliĕrit o consepelivĕrit
 I plur. consepelierĭmus o consepeliverĭmus
 II plur. consepelierĭtis o consepeliverĭtis
 III plur. consepeliĕrint o consepelivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. consĕpĕlĭam
 II sing. consĕpĕlĭas
 III sing. consĕpĕlĭat
 I plur. consĕpĕliāmus
 II plur. consĕpĕliātis
 III plur. consĕpĕlĭant
IMPERFETTO
 I sing. consĕpĕlīrem
 II sing. consĕpĕlīres
 III sing. consĕpĕlīret
 I plur. consĕpĕlirēmus
 II plur. consĕpĕlirētis
 III plur. consĕpĕlīrent
PERFETTO
 I sing. consepeliĕrim o consepelivĕrim
 II sing. consepeliĕris o consepelivĕris
 III sing. consepeliĕrit o consepelivĕrit
 I plur. consepelierĭmus o consepeliverĭmus
 II plur. consepelierĭtis o consepeliverĭtis
 III plur. consepeliĕrint o consepelivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consepeliissem o consepelivissem
 II sing. consepeliisses o consepelivisses
 III sing. consepeliisset o consepelivisset
 I plur. consepeliissēmus o consepelivissēmus
 II plur. consepeliissētis o consepelivissētis
 III plur. consepeliissent o consepelivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. consĕpĕli
 II plur. consĕpĕlīte
FUTURO
 II sing. consĕpĕlīto
 III sing. consĕpĕlīto
 II plur. consĕpĕlitōte
 III plur. consĕpĕliunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 consĕpĕliens, –ientis
FUTURO
 consepultūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 consĕpĕlīre
PERFETTO
 consepeliisse o consepelivisse
FUTURO
 Singolare: consepultūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: consepultūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: consĕpĕliendi
 Dativo: consĕpĕliendo
 Accusativo: ad consĕpĕliendum
 Ablativo: consĕpĕliendo
SUPINO
 consepultum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  consĕpĕliens consĕpĕlĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSEPELIO100}} ---CACHE---