PERFETTO |
I sing. | consepelii o consepelivi |
II sing. | consepeliisti o consepelivisti |
III sing. | consepeliit o consepelivit |
I plur. | consepeliĭmus o consepelivĭmus |
II plur. | consepeliistis o consepelivistis |
III plur. | consepeliērunt o consepelivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | consepeliĕram o consepelivĕram |
II sing. | consepeliĕras o consepelivĕras |
III sing. | consepeliĕrat o consepelivĕrat |
I plur. | consepelierāmus o consepeliverāmus |
II plur. | consepelierātis o consepeliverātis |
III plur. | consepeliĕrant o consepelivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | consepeliĕro o consepelivĕro |
II sing. | consepeliĕris o consepelivĕris |
III sing. | consepeliĕrit o consepelivĕrit |
I plur. | consepelierĭmus o consepeliverĭmus |
II plur. | consepelierĭtis o consepeliverĭtis |
III plur. | consepeliĕrint o consepelivĕrint |