conquīsītŏr

(conquīsītŏr, conquisitoris)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
conquīsītŏr
Gen.
conquisitoris
Dat.
conquisitori
Acc.
conquisitorem
Abl.
conquisitore
Voc.
conquīsītŏr
PLURALE
Nom.
conquisitores
Gen.
conquisitorum
Dat.
conquisitorĭbus
Acc.
conquisitores
Abl.
conquisitorĭbus
Voc.
conquisitores




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONQUISITOR100}}
---CACHE---