cōnor - Diatesi attiva
(cōnor, cōnāris, conatus sum, cōnāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cōnor
II sing.
cōnāris, cōnāre
III sing.
cōnātur
I plur.
cōnāmur
II plur.
cōnamĭni
III plur.
cōnantur
IMPERFETTO
I sing.
cōnābar
II sing.
cōnabāris, cōnabāre
III sing.
cōnabātur
I plur.
cōnabāmur
II plur.
cōnabamĭni
III plur.
cōnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cōnābor
II sing.
cōnabĕris, cōnabĕre
III sing.
cōnabĭtur
I plur.
cōnabĭmur
II plur.
cōnabimĭni
III plur.
cōnabuntur
PERFETTO
I sing.
conatus, –a, –um sum
II sing.
conatus, –a, –um es
III sing.
conatus, –a, –um est
I plur.
conati, –ae, –a sumus
II plur.
conati, –ae, –a estis
III plur.
conati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conatus, –a, –um eram
II sing.
conatus, –a, –um eras
III sing.
conatus, –a, –um erat
I plur.
conati, –ae, –a eramus
II plur.
conati, –ae, –a eratis
III plur.
conati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conatus, –a, –um ero
II sing.
conatus, –a, –um eris
III sing.
conatus, –a, –um erit
I plur.
conati, –ae, –a erimus
II plur.
conati, –ae, –a eritis
III plur.
conati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cōner
II sing.
cōnēris, cōnēre
III sing.
cōnētur
I plur.
cōnēmur
II plur.
cōnemĭni
III plur.
cōnentur
IMPERFETTO
I sing.
cōnārer
II sing.
cōnarēris, cōnarēre
III sing.
cōnarētur
I plur.
cōnarēmur
II plur.
cōnaremĭni
III plur.
cōnarentur
PERFETTO
I sing.
conatus, –a, –um sim
II sing.
conatus, –a, –um sis
III sing.
conatus, –a, –um sit
I plur.
conati, –ae, –a simus
II plur.
conati, –ae, –a sitis
III plur.
conati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conatus, –a, –um essem
II sing.
conatus, –a, –um esses
III sing.
conatus, –a, –um esset
I plur.
conati, –ae, –a essemus
II plur.
conati, –ae, –a essetis
III plur.
conati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cōnāre
II plur.
cōnamĭni
FUTURO
II sing.
cōnātor
III sing.
cōnātor
II plur.
–
III plur.
cōnantor
INFINITO
PRESENTE
cōnāri
PERFETTO
Singolare:
conatus, –a, –um esse
Plurale:
conati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
conatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
conatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cōnans, –antis
FUTURO
conatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
conatum
Passivo:
conatu
GERUNDIO
Genitivo:
cōnandi
Dativo:
cōnando
Accusativo:
cōnandum
Ablativo:
cōnando
GERUNDIVO
cōnandus, –a, –um
cōnor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android