Donazione

conlaetor - Diatesi attiva

(conlaetor, conlaetāris, conlaetatus sum, conlaetāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlaetor
II sing.
conlaetāris, conlaetāre
III sing.
conlaetātur
I plur.
conlaetāmur
II plur.
conlaetamĭni
III plur.
conlaetantur
IMPERFETTO
I sing.
conlaetābar
II sing.
conlaetabāris, conlaetabāre
III sing.
conlaetabātur
I plur.
conlaetabāmus
II plur.
conlaetabamĭni
III plur.
conlaetantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlaetābor
II sing.
conlaetabĕris, conlaetabĕre
III sing.
conlaetabĭtur
I plur.
conlaetabĭmur
II plur.
conlaetabimĭni
III plur.
conlaetabuntur
PERFETTO
I sing.
conlaetatus, –a, –um sum
II sing.
conlaetatus, –a, –um es
III sing.
conlaetatus, –a, –um est
I plur.
conlaetati, –ae, –a sumus
II plur.
conlaetati, –ae, –a estis
III plur.
conlaetati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlaetatus, –a, –um eram
II sing.
conlaetatus, –a, –um eras
III sing.
conlaetatus, –a, –um erat
I plur.
conlaetati, –ae, –a eramus
II plur.
conlaetati, –ae, –a eratis
III plur.
conlaetati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conlaetatus, –a, –um ero
II sing.
conlaetatus, –a, –um eris
III sing.
conlaetatus, –a, –um erit
I plur.
conlaetati, –ae, –a erimus
II plur.
conlaetati, –ae, –a eritis
III plur.
conlaetati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlaeter
II sing.
conlaetēris, conlaetēre
III sing.
conlaetētur
I plur.
conlaetēmur
II plur.
conlaetemĭni
III plur.
conlaetentur
IMPERFETTO
I sing.
conlaetārer
II sing.
conlaetarēris, conlaetarēre
III sing.
conlaetarētur
I plur.
conlaetāremur
II plur.
conlaetaremĭni
III plur.
conlaetarentur
PERFETTO
I sing.
conlaetatus, –a, –um sim
II sing.
conlaetatus, –a, –um sis
III sing.
conlaetatus, –a, –um sit
I plur.
conlaetati, –ae, –a simus
II plur.
conlaetati, –ae, –a sitis
III plur.
conlaetati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlaetatus, –a, –um essem
II sing.
conlaetatus, –a, –um esses
III sing.
conlaetatus, –a, –um esset
I plur.
conlaetati, –ae, –a essemus
II plur.
conlaetati, –ae, –a essetis
III plur.
conlaetati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlaetāre
II plur.
conlaetamĭni
FUTURO
II sing.
conlaetātor
III sing.
conlaetātor
II plur.
–
III plur.
conlaetantor
INFINITO
PRESENTE
conlaetāri
PERFETTO
Singolare:
conlaetatus, –a, –um esse
Plurale:
conlaetati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
conlaetatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
conlaetatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
conlaetans, –antis
FUTURO
conlaetatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
conlaetatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
conlaetandi
Dativo:
conlaetando
Accusativo:
conlaetandum
Ablativo:
conlaetando
GERUNDIVO
–



‹ conlaetatus
conlapsĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
conlăcrĭmo v. tr. e intr. I coniug.
conlăcrĭmor v. tr. e intr. I coniug.
conlaetans agg. part. pres. II cl.
conlaetatūrūs agg. part. fut.
conlaetatus agg. part. perf. I cl.
conlaetor v. intr. dep. I coniug.
conlapsĭo sost. femm. III decl.
conlapsūrūs agg. part. fut.
conlapsus agg. part. perf. I cl.
conlătĕrans agg. part. pres. II cl.
conlătĕro v. tr. I coniug.
conlătĕror v. tr. I coniug.
Conlātĭa sost. femm. I decl.
conlātīcĭus agg. I cl.
conlātĭo sost. femm. III decl.
conlātīvus agg. I cl.
conlātŏr sost. masch. III decl.
conlātrans agg. part. pres. II cl.
conlātro v. tr. I coniug.
conlātror v. tr. I coniug.
{{ID:CONLAETOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android