Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conlaetor - Diatesi attiva

(conlaetor, conlaetāris, conlaetatus sum, conlaetāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conlaetor
 II sing. conlaetāris, conlaetāre
 III sing. conlaetātur
 I plur. conlaetāmur
 II plur. conlaetamĭni
 III plur. conlaetantur
IMPERFETTO
 I sing. conlaetābar
 II sing. conlaetabāris, conlaetabāre
 III sing. conlaetabātur
 I plur. conlaetabāmus
 II plur. conlaetabamĭni
 III plur. conlaetantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conlaetābor
 II sing. conlaetabĕris, conlaetabĕre
 III sing. conlaetabĭtur
 I plur. conlaetabĭmur
 II plur. conlaetabimĭni
 III plur. conlaetabuntur
PERFETTO
 I sing. conlaetatus, –a, –um sum
 II sing. conlaetatus, –a, –um es
 III sing. conlaetatus, –a, –um est
 I plur. conlaetati, –ae, –a sumus
 II plur. conlaetati, –ae, –a estis
 III plur. conlaetati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conlaetatus, –a, –um eram
 II sing. conlaetatus, –a, –um eras
 III sing. conlaetatus, –a, –um erat
 I plur. conlaetati, –ae, –a eramus
 II plur. conlaetati, –ae, –a eratis
 III plur. conlaetati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conlaetatus, –a, –um ero
 II sing. conlaetatus, –a, –um eris
 III sing. conlaetatus, –a, –um erit
 I plur. conlaetati, –ae, –a erimus
 II plur. conlaetati, –ae, –a eritis
 III plur. conlaetati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conlaeter
 II sing. conlaetēris, conlaetēre
 III sing. conlaetētur
 I plur. conlaetēmur
 II plur. conlaetemĭni
 III plur. conlaetentur
IMPERFETTO
 I sing. conlaetārer
 II sing. conlaetarēris, conlaetarēre
 III sing. conlaetarētur
 I plur. conlaetāremur
 II plur. conlaetaremĭni
 III plur. conlaetarentur
PERFETTO
 I sing. conlaetatus, –a, –um sim
 II sing. conlaetatus, –a, –um sis
 III sing. conlaetatus, –a, –um sit
 I plur. conlaetati, –ae, –a simus
 II plur. conlaetati, –ae, –a sitis
 III plur. conlaetati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conlaetatus, –a, –um essem
 II sing. conlaetatus, –a, –um esses
 III sing. conlaetatus, –a, –um esset
 I plur. conlaetati, –ae, –a essemus
 II plur. conlaetati, –ae, –a essetis
 III plur. conlaetati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conlaetāre
 II plur. conlaetamĭni
FUTURO
 II sing. conlaetātor
 III sing. conlaetātor
 II plur. –
 III plur. conlaetantor
INFINITO
PRESENTE
 conlaetāri
PERFETTO
 Singolare: conlaetatus, –a, –um esse
 Plurale: conlaetati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: conlaetatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conlaetatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 conlaetans, –antis
FUTURO
 conlaetatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: conlaetatum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: conlaetandi
 Dativo: conlaetando
 Accusativo: conlaetandum
 Ablativo: conlaetando
 
GERUNDIVO
 –


<<  conlaetatus conlapsĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONLAETOR100}} ---CACHE---