Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


cōnītor - Diatesi attiva

(cōnītor, cōnītĕris, conisus sum, cōnīti)

verbo intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. cōnītor
 II sing. cōnītĕris, cōnītĕre
 III sing. cōnītĭtur
 I plur. cōnītĭmur
 II plur. cōnītimĭni
 III plur. cōnītuntur
IMPERFETTO
 I sing. cōnītēbar
 II sing. cōnītebāris, cōnītebāre
 III sing. cōnītebātur
 I plur. cōnītebāmur
 II plur. cōnītebamĭni
 III plur. cōnītebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. cōnītar
 II sing. cōnītēris, cōnītēre
 III sing. cōnītētur
 I plur. cōnītēmur
 II plur. cōnītemĭni
 III plur. cōnītentur
PERFETTO
 I sing. conisus o conixus, –a, –um sum
 II sing. conisus o conixus, –a, –um es
 III sing. conisus o conixus, –a, –um est
 I plur. conisi o conixi, –ae, –a sumus
 II plur. conisi o conixi, –ae, –a estis
 III plur. conisi o conixi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conisus o conixus, –a, –um eram
 II sing. conisus o conixus, –a, –um eras
 III sing. conisus o conixus, –a, –um erat
 I plur. conisi o conixi, –ae, –a eramus
 II plur. conisi o conixi, –ae, –a eratis
 III plur. conisi o conixi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conisus o conixus, –a, –um ero
 II sing. conisus o conixus, –a, –um eris
 III sing. conisus o conixus, –a, –um erit
 I plur. conisi o conixi, –ae, –a erimus
 II plur. conisi o conixi, –ae, –a eritis
 III plur. conisi o conixi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. cōnītar
 II sing. cōnītāris, cōnītāre
 III sing. cōnītātur
 I plur. cōnītāmur
 II plur. cōnītamĭni
 III plur. cōnītantur
IMPERFETTO
 I sing. cōnītĕrer
 II sing. cōnīterēris, cōnīterēre
 III sing. cōnīterētur
 I plur. cōnīterēmur
 II plur. cōnīteremĭni
 III plur. cōnīterentur
PERFETTO
 I sing. conisus o conixus, –a, –um sim
 II sing. conisus o conixus, –a, –um sis
 III sing. conisus o conixus, –a, –um sit
 I plur. conisi o conixi, –ae, –a simus
 II plur. conisi o conixi, –ae, –a sitis
 III plur. conisi o conixi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conisus o conixus, –a, –um essem
 II sing. conisus o conixus, –a, –um esses
 III sing. conisus o conixus, –a, –um esset
 I plur. conisi o conixi, –ae, –a essemus
 II plur. conisi o conixi, –ae, –a essetis
 III plur. conisi o conixi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. cōnītĕre
 II plur. cōnītimĭni
FUTURO
 II sing. cōnītĭtor
 III sing. cōnītĭtor
 II plur. –
 III plur. cōnītuntor
INFINITO
PRESENTE
 cōnīti
PERFETTO
 Singolare: conisus o conixus, –a, –um esse
 Plurale: conisi o conixi, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: conisūrūm o conixūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conisūros o conixūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 cōnītens, –entis
FUTURO
 conisūrūs o conixūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: conisum o conixum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: cōnītendi
 Dativo: cōnītendo
 Accusativo: cōnītendum
 Ablativo: cōnītendo
 
GERUNDIVO
 –


<<  cōnītens coniūcundans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONITOR100}} ---CACHE---