Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | congĕnŭclor |
II sing. | congĕnŭclāris, congĕnŭclāre |
III sing. | congĕnŭclātur |
I plur. | congĕnŭclāmur |
II plur. | congĕnŭclamĭni |
III plur. | congĕnŭclantur |
IMPERFETTO |
I sing. | congĕnŭclābar |
II sing. | congĕnŭclabāris, congĕnŭclabāre |
III sing. | congĕnŭclabātur |
I plur. | congĕnŭclabāmur |
II plur. | congĕnŭclabamĭni |
III plur. | congĕnŭclabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | congĕnŭclābor |
II sing. | congĕnŭclabĕris, congĕnŭclabĕre |
III sing. | congĕnŭclabĭtur |
I plur. | congĕnŭclabĭmur |
II plur. | congĕnŭclabimĭni |
III plur. | congĕnŭclabuntur |
PERFETTO |
I sing. | congenuclatus, –a, –um sum |
II sing. | congenuclatus, –a, –um es |
III sing. | congenuclatus, –a, –um est |
I plur. | congenuclati, –ae, –a sumus |
II plur. | congenuclati, –ae, –a estis |
III plur. | congenuclati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | congenuclatus, –a, –um eram |
II sing. | congenuclatus, –a, –um eras |
III sing. | congenuclatus, –a, –um erat |
I plur. | congenuclati, –ae, –a eramus |
II plur. | congenuclati, –ae, –a eratis |
III plur. | congenuclati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | congenuclatus, –a, –um ero |
II sing. | congenuclatus, –a, –um eris |
III sing. | congenuclatus, –a, –um erit |
I plur. | congenuclati, –ae, –a erimus |
II plur. | congenuclati, –ae, –a eritis |
III plur. | congenuclati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | congĕnŭcler |
II sing. | congĕnŭclēris, congĕnŭclēre |
III sing. | congĕnŭclētur |
I plur. | congĕnŭclēmur |
II plur. | congĕnŭclemĭni |
III plur. | congĕnŭclentur |
IMPERFETTO |
I sing. | congĕnŭclārer |
II sing. | congĕnŭclarēris, congĕnŭclarēre |
III sing. | congĕnŭclarētur |
I plur. | congĕnŭclarēmur |
II plur. | congĕnŭclaremĭni |
III plur. | congĕnŭclarentur |
PERFETTO |
I sing. | congenuclatus, –a, –um sim |
II sing. | congenuclatus, –a, –um sis |
III sing. | congenuclatus, –a, –um sit |
I plur. | congenuclati, –ae, –a simus |
II plur. | congenuclati, –ae, –a sitis |
III plur. | congenuclati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | congenuclatus, –a, –um essem |
II sing. | congenuclatus, –a, –um esses |
III sing. | congenuclatus, –a, –um esset |
I plur. | congenuclati, –ae, –a essemus |
II plur. | congenuclati, –ae, –a essetis |
III plur. | congenuclati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | congĕnŭclāre |
II plur. | congĕnŭclamĭni |
FUTURO |
II sing. | congĕnŭclātor |
III sing. | congĕnŭclātor |
II plur. | – |
III plur. | congĕnŭclantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
congenuclatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
congĕnŭclāri |
PERFETTO |
Singolare: | congenuclatus, –a, –um esse |
Plurale: | congenuclati, –ae, –a esse |
FUTURO |
congenuclatum esse |
GERUNDIVO |
congĕnŭclandus, –a, –um |
SUPINO |
congenuclatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONGENUCLOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|