Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


condŏcefăcĭo - Diatesi attiva

(condŏcefăcĭo, condŏcefăcis, condocefeci, condocefactum, condŏcefăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. condŏcefăcĭo
 II sing. condŏcefăcis
 III sing. condŏcefăcit
 I plur. condŏcefăcīmus
 II plur. condŏcefăcītis
 III plur. condŏcefăciunt
IMPERFETTO
 I sing. condŏcefăciēbam
 II sing. condŏcefăciēbas
 III sing. condŏcefăciēbat
 I plur. condŏcefăciebāmus
 II plur. condŏcefăciebātis
 III plur. condŏcefăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. condŏcefăcĭam
 II sing. condŏcefăcĭes
 III sing. condŏcefăcĭet
 I plur. condŏcefăciēmus
 II plur. condŏcefăciētis
 III plur. condŏcefăcĭent
PERFETTO
 I sing. condocefeci
 II sing. condocefecisti
 III sing. condocefecit
 I plur. condocefecĭmus
 II plur. condocefecistis
 III plur. condocefecērunt, condocefecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condocefecĕram
 II sing. condocefecĕras
 III sing. condocefecĕrat
 I plur. condocefecerāmus
 II plur. condocefecerātis
 III plur. condocefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. condocefecĕro
 II sing. condocefecĕris
 III sing. condocefecĕrit
 I plur. condocefecerĭmus
 II plur. condocefecerĭtis
 III plur. condocefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. condŏcefăcĭam
 II sing. condŏcefăcĭas
 III sing. condŏcefăcĭat
 I plur. condŏcefăciāmus
 II plur. condŏcefăciātis
 III plur. condŏcefăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. condŏcefăcĕrem
 II sing. condŏcefăcĕres
 III sing. condŏcefăcĕret
 I plur. condŏcefăcerēmus
 II plur. condŏcefăcerētis
 III plur. condŏcefăcĕrent
PERFETTO
 I sing. condocefecĕrim
 II sing. condocefecĕris
 III sing. condocefecĕrit
 I plur. condocefecerĭmus
 II plur. condocefecerĭtis
 III plur. condocefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condocefecissem
 II sing. condocefecisses
 III sing. condocefecisset
 I plur. condocefecissēmus
 II plur. condocefecissētis
 III plur. condocefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. condŏcefăce, condŏcefăc
 II plur. condŏcefăcĭte
FUTURO
 II sing. condŏcefăcĭto
 III sing. condŏcefăcĭto
 II plur. condŏcefăcitōte
 III plur. condŏcefăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 condŏcefăciens, –ientis
FUTURO
 condocefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 condŏcefăcĕre
PERFETTO
 condocefecisse
FUTURO
 Singolare: condocefactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: condocefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: condŏcefăciendi
 Dativo: condŏcefăciendo
 Accusativo: ad condŏcefăciendum
 Ablativo: condŏcefăciendo
SUPINO
 condocefactum



<<  condŏcefăciens condocefactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONDOCEFACIO100}} ---CACHE---