Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concurro - Diatesi attiva

(concurro, concurris, concurri, concursum, concurrĕre)

verbo intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concurro
 II sing. concurris
 III sing. concurrit
 I plur. concurrĭmus
 II plur. concurrĭtis
 III plur. concurrunt
IMPERFETTO
 I sing. concurrēbam
 II sing. concurrēbas
 III sing. concurrēbat
 I plur. concurrebāmus
 II plur. concurrebātis
 III plur. concurrēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concurram
 II sing. concurres
 III sing. concurret
 I plur. concurrēmus
 II plur. concurrētis
 III plur. concurrent
PERFETTO
 I sing. concurri o concucurri
 II sing. concurristi o concucurristi
 III sing. concurrit o concucurrit
 I plur. concurrĭmus o concucurrĭmus
 II plur. concurristis o concucurristis
 III plur. concurrērunt o concucurrērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concurrĕram o concucurrĕram
 II sing. concurrĕras o concucurrĕras
 III sing. concurrĕrat o concucurrĕrat
 I plur. concurrerāmus o concucurrerāmus
 II plur. concurrerātis o concucurrerātis
 III plur. concurrĕrant o concucurrĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concurrĕro o concucurrĕro
 II sing. concurrĕris o concucurrĕris
 III sing. concurrĕrit o concucurrĕrit
 I plur. concurrerĭmus o concucurrerĭmus
 II plur. concurrerĭtis o concucurrerĭtis
 III plur. concurrĕrint o concucurrĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concurram
 II sing. concurras
 III sing. concurrat
 I plur. concurrāmus
 II plur. concurrātis
 III plur. concurrant
IMPERFETTO
 I sing. concurrĕrem
 II sing. concurrĕres
 III sing. concurrĕret
 I plur. concurrerēmus
 II plur. concurrerētis
 III plur. concurrĕrent
PERFETTO
 I sing. concurrĕrim o concucurrĕrim
 II sing. concurrĕris o concucurrĕris
 III sing. concurrĕrit o concucurrĕrit
 I plur. concurrerĭmus o concucurrerĭmus
 II plur. concurrerĭtis o concucurrerĭtis
 III plur. concurrĕrint o concucurrĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concurrissem o concucurrissem
 II sing. concurrisses o concucurrisses
 III sing. concurrisset o concucurrisset
 I plur. concurrissēmus o concucurrissēmus
 II plur. concurrissētis o concucurrissētis
 III plur. concurrissent o concucurrissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concurrĕ
 II plur. concurrĭte
FUTURO
 II sing. concurrĭto
 III sing. concurrĭto
 II plur. concurritōte
 III plur. concurrunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 concurrens, –entis
FUTURO
 concursūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 concurrĕre
PERFETTO
 concurrisse o concucurrisse
FUTURO
 Singolare: concursūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: concursūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: concurrendi
 Dativo: concurrendo
 Accusativo: ad concurrendum
 Ablativo: concurrendo
SUPINO
 concursum



<<  concurrens concursans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCURRO100}} ---CACHE---