Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | concĭpulor |
| II sing. | concĭpulāris, concĭpulāre |
| III sing. | concĭpulātur |
| I plur. | concĭpulāmur |
| II plur. | concĭpulamĭni |
| III plur. | concĭpulantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | concĭpulābar |
| II sing. | concĭpulabāris, concĭpulabāre |
| III sing. | concĭpulabātur |
| I plur. | concĭpulabāmur |
| II plur. | concĭpulabamĭni |
| III plur. | concĭpulabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | concĭpulābor |
| II sing. | concĭpulabĕris, concĭpulabĕre |
| III sing. | concĭpulabĭtur |
| I plur. | concĭpulabĭmur |
| II plur. | concĭpulabimĭni |
| III plur. | concĭpulabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | concipulatus, –a, –um sum |
| II sing. | concipulatus, –a, –um es |
| III sing. | concipulatus, –a, –um est |
| I plur. | concipulati, –ae, –a sumus |
| II plur. | concipulati, –ae, –a estis |
| III plur. | concipulati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | concipulatus, –a, –um eram |
| II sing. | concipulatus, –a, –um eras |
| III sing. | concipulatus, –a, –um erat |
| I plur. | concipulati, –ae, –a eramus |
| II plur. | concipulati, –ae, –a eratis |
| III plur. | concipulati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | concipulatus, –a, –um ero |
| II sing. | concipulatus, –a, –um eris |
| III sing. | concipulatus, –a, –um erit |
| I plur. | concipulati, –ae, –a erimus |
| II plur. | concipulati, –ae, –a eritis |
| III plur. | concipulati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | concĭpuler |
| II sing. | concĭpulēris, concĭpulēre |
| III sing. | concĭpulētur |
| I plur. | concĭpulēmur |
| II plur. | concĭpulemĭni |
| III plur. | concĭpulentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | concĭpulārer |
| II sing. | concĭpularēris, concĭpularēre |
| III sing. | concĭpularētur |
| I plur. | concĭpularēmur |
| II plur. | concĭpularemĭni |
| III plur. | concĭpularentur |
| PERFETTO |
| I sing. | concipulatus, –a, –um sim |
| II sing. | concipulatus, –a, –um sis |
| III sing. | concipulatus, –a, –um sit |
| I plur. | concipulati, –ae, –a simus |
| II plur. | concipulati, –ae, –a sitis |
| III plur. | concipulati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | concipulatus, –a, –um essem |
| II sing. | concipulatus, –a, –um esses |
| III sing. | concipulatus, –a, –um esset |
| I plur. | concipulati, –ae, –a essemus |
| II plur. | concipulati, –ae, –a essetis |
| III plur. | concipulati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | concĭpulāre |
| II plur. | concĭpulamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | concĭpulātor |
| III sing. | concĭpulātor |
| II plur. | – |
| III plur. | concĭpulantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| concipulatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| concĭpulāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | concipulatus, –a, –um esse |
| Plurale: | concipulati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| concipulatum esse |
| GERUNDIVO |
| concĭpulandus, –a, –um |
| SUPINO |
| concipulatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCIPULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
