Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conbĭbor - Diatesi passiva

(conbĭbo, conbĭbis, conbibi, conbibitum, conbĭbĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conbĭbor
 II sing. conbĭbĕris, conbĭbĕre
 III sing. conbĭbĭtur
 I plur. conbĭbĭmur
 II plur. conbĭbimĭni
 III plur. conbĭbuntur
IMPERFETTO
 I sing. conbĭbēbar
 II sing. conbĭbebāris, conbĭbebāre
 III sing. conbĭbebātur
 I plur. conbĭbebāmur
 II plur. conbĭbebamĭni
 III plur. conbĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conbĭbar
 II sing. conbĭbēris, conbĭbēre
 III sing. conbĭbētur
 I plur. conbĭbēmur
 II plur. conbĭbemĭni
 III plur. conbĭbentur
PERFETTO
 I sing. conbibitus, –a, –um sum
 II sing. conbibitus, –a, –um es
 III sing. conbibitus, –a, –um est
 I plur. conbibiti, –ae, –a sumus
 II plur. conbibiti, –ae, –a estis
 III plur. conbibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conbibitus, –a, –um eram
 II sing. conbibitus, –a, –um eras
 III sing. conbibitus, –a, –um erat
 I plur. conbibiti, –ae, –a eramus
 II plur. conbibiti, –ae, –a eratis
 III plur. conbibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conbibitus, –a, –um ero
 II sing. conbibitus, –a, –um eris
 III sing. conbibitus, –a, –um erit
 I plur. conbibiti, –ae, –a erimus
 II plur. conbibiti, –ae, –a eritis
 III plur. conbibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conbĭbar
 II sing. conbĭbāris, conbĭbāre
 III sing. conbĭbātur
 I plur. conbĭbāmur
 II plur. conbĭbamĭni
 III plur. conbĭbantur
IMPERFETTO
 I sing. conbĭbĕrer
 II sing. conbĭberēris, conbĭberēre
 III sing. conbĭberētur
 I plur. conbĭberēmur
 II plur. conbĭberemĭni
 III plur. conbĭberentur
PERFETTO
 I sing. conbibitus, –a, –um sim
 II sing. conbibitus, –a, –um sis
 III sing. conbibitus, –a, –um sit
 I plur. conbibiti, –ae, –a simus
 II plur. conbibiti, –ae, –a sitis
 III plur. conbibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conbibitus, –a, –um essem
 II sing. conbibitus, –a, –um esses
 III sing. conbibitus, –a, –um esset
 I plur. conbibiti, –ae, –a essemus
 II plur. conbibiti, –ae, –a essetis
 III plur. conbibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conbĭbĕre
 II plur. conbĭbĭmini
FUTURO
 II sing. conbĭbĭtor
 III sing. conbĭbĭtor
 II plur. –
 III plur. conbĭbuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 conbibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 conbĭbi
PERFETTO
 Singolare: conbibitus, –a, –um esse
 Plurale: conbibiti, –ae, –a esse
FUTURO
 conbibitum esse
GERUNDIVO
 conbĭbendus, –a, –um
SUPINO
 conbibitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  conbĭbo conbīnans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONBIBOR200}} ---CACHE---