Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


compellor - Diatesi passiva

(compello, compellas, compellavi, compellatum, compellāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. compellor
 II sing. compellāris, compellāre
 III sing. compellātur
 I plur. compellāmur
 II plur. compellamĭni
 III plur. compellantur
IMPERFETTO
 I sing. compellābar
 II sing. compellabāris, compellabāre
 III sing. compellabātur
 I plur. compellabāmur
 II plur. compellabamĭni
 III plur. compellabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. compellābor
 II sing. compellabĕris, compellabĕre
 III sing. compellabĭtur
 I plur. compellabĭmur
 II plur. compellabimĭni
 III plur. compellabuntur
PERFETTO
 I sing. compellatus, –a, –um sum
 II sing. compellatus, –a, –um es
 III sing. compellatus, –a, –um est
 I plur. compellati, –ae, –a sumus
 II plur. compellati, –ae, –a estis
 III plur. compellati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. compellatus, –a, –um eram
 II sing. compellatus, –a, –um eras
 III sing. compellatus, –a, –um erat
 I plur. compellati, –ae, –a eramus
 II plur. compellati, –ae, –a eratis
 III plur. compellati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. compellatus, –a, –um ero
 II sing. compellatus, –a, –um eris
 III sing. compellatus, –a, –um erit
 I plur. compellati, –ae, –a erimus
 II plur. compellati, –ae, –a eritis
 III plur. compellati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. compeller
 II sing. compellēris, compellēre
 III sing. compellētur
 I plur. compellēmur
 II plur. compellemĭni
 III plur. compellentur
IMPERFETTO
 I sing. compellārer
 II sing. compellarēris, compellarēre
 III sing. compellarētur
 I plur. compellarēmur
 II plur. compellaremĭni
 III plur. compellarentur
PERFETTO
 I sing. compellatus, –a, –um sim
 II sing. compellatus, –a, –um sis
 III sing. compellatus, –a, –um sit
 I plur. compellati, –ae, –a simus
 II plur. compellati, –ae, –a sitis
 III plur. compellati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. compellatus, –a, –um essem
 II sing. compellatus, –a, –um esses
 III sing. compellatus, –a, –um esset
 I plur. compellati, –ae, –a essemus
 II plur. compellati, –ae, –a essetis
 III plur. compellati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. compellāre
 II plur. compellamĭni
FUTURO
 II sing. compellātor
 III sing. compellātor
 II plur. –
 III plur. compellantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 compellatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 compellāri
PERFETTO
 Singolare: compellatus, –a, –um esse
 Plurale: compellati, –ae, –a esse
FUTURO
 compellatum esse
GERUNDIVO
 compellandus, –a, –um
SUPINO
 compellatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  compello compellor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMPELLOR100}} ---CACHE---