Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | commăcŭlor |
II sing. | commăcŭlāris, commăcŭlāre |
III sing. | commăcŭlātur |
I plur. | commăcŭlāmur |
II plur. | commăcŭlamĭni |
III plur. | commăcŭlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | commăcŭlābar |
II sing. | commăcŭlabāris, commăcŭlabāre |
III sing. | commăcŭlabātur |
I plur. | commăcŭlabāmur |
II plur. | commăcŭlabamĭni |
III plur. | commăcŭlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | commăcŭlābor |
II sing. | commăcŭlabĕris, commăcŭlabĕre |
III sing. | commăcŭlabĭtur |
I plur. | commăcŭlabĭmur |
II plur. | commăcŭlabimĭni |
III plur. | commăcŭlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | commaculatus, –a, –um sum |
II sing. | commaculatus, –a, –um es |
III sing. | commaculatus, –a, –um est |
I plur. | commaculati, –ae, –a sumus |
II plur. | commaculati, –ae, –a estis |
III plur. | commaculati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | commaculatus, –a, –um eram |
II sing. | commaculatus, –a, –um eras |
III sing. | commaculatus, –a, –um erat |
I plur. | commaculati, –ae, –a eramus |
II plur. | commaculati, –ae, –a eratis |
III plur. | commaculati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | commaculatus, –a, –um ero |
II sing. | commaculatus, –a, –um eris |
III sing. | commaculatus, –a, –um erit |
I plur. | commaculati, –ae, –a erimus |
II plur. | commaculati, –ae, –a eritis |
III plur. | commaculati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | commăcŭler |
II sing. | commăcŭlēris, commăcŭlēre |
III sing. | commăcŭlētur |
I plur. | commăcŭlēmur |
II plur. | commăcŭlemĭni |
III plur. | commăcŭlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | commăcŭlārer |
II sing. | commăcŭlarēris, commăcŭlarēre |
III sing. | commăcŭlarētur |
I plur. | commăcŭlarēmur |
II plur. | commăcŭlaremĭni |
III plur. | commăcŭlarentur |
PERFETTO |
I sing. | commaculatus, –a, –um sim |
II sing. | commaculatus, –a, –um sis |
III sing. | commaculatus, –a, –um sit |
I plur. | commaculati, –ae, –a simus |
II plur. | commaculati, –ae, –a sitis |
III plur. | commaculati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | commaculatus, –a, –um essem |
II sing. | commaculatus, –a, –um esses |
III sing. | commaculatus, –a, –um esset |
I plur. | commaculati, –ae, –a essemus |
II plur. | commaculati, –ae, –a essetis |
III plur. | commaculati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | commăcŭlāre |
II plur. | commăcŭlamĭni |
FUTURO |
II sing. | commăcŭlātor |
III sing. | commăcŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | commăcŭlantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
commaculatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
commăcŭlāri |
PERFETTO |
Singolare: | commaculatus, –a, –um esse |
Plurale: | commaculati, –ae, –a esse |
FUTURO |
commaculatum esse |
GERUNDIVO |
commăcŭlandus, –a, –um |
SUPINO |
commaculatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMACULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|