Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


collŏcŭplētor - Diatesi passiva

(collŏcŭplēto, collŏcŭplētas, collocupletavi, collocupletatum, collŏcŭplētāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. collŏcŭplētor
 II sing. collŏcŭplētāris, collŏcŭplētāre
 III sing. collŏcŭplētātur
 I plur. collŏcŭplētāmur
 II plur. collŏcŭplētamĭni
 III plur. collŏcŭplētantur
IMPERFETTO
 I sing. collŏcŭplētābar
 II sing. collŏcŭplētabāris, collŏcŭplētabāre
 III sing. collŏcŭplētabātur
 I plur. collŏcŭplētabāmur
 II plur. collŏcŭplētabamĭni
 III plur. collŏcŭplētabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. collŏcŭplētābor
 II sing. collŏcŭplētabĕris, collŏcŭplētabĕre
 III sing. collŏcŭplētabĭtur
 I plur. collŏcŭplētabĭmur
 II plur. collŏcŭplētabimĭni
 III plur. collŏcŭplētabuntur
PERFETTO
 I sing. collocupletatus, –a, –um sum
 II sing. collocupletatus, –a, –um es
 III sing. collocupletatus, –a, –um est
 I plur. collocupletati, –ae, –a sumus
 II plur. collocupletati, –ae, –a estis
 III plur. collocupletati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. collocupletatus, –a, –um eram
 II sing. collocupletatus, –a, –um eras
 III sing. collocupletatus, –a, –um erat
 I plur. collocupletati, –ae, –a eramus
 II plur. collocupletati, –ae, –a eratis
 III plur. collocupletati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. collocupletatus, –a, –um ero
 II sing. collocupletatus, –a, –um eris
 III sing. collocupletatus, –a, –um erit
 I plur. collocupletati, –ae, –a erimus
 II plur. collocupletati, –ae, –a eritis
 III plur. collocupletati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. collŏcŭplēter
 II sing. collŏcŭplētēris, collŏcŭplētēre
 III sing. collŏcŭplētētur
 I plur. collŏcŭplētēmur
 II plur. collŏcŭplētemĭni
 III plur. collŏcŭplētentur
IMPERFETTO
 I sing. collŏcŭplētārer
 II sing. collŏcŭplētarēris, collŏcŭplētarēre
 III sing. collŏcŭplētarētur
 I plur. collŏcŭplētarēmur
 II plur. collŏcŭplētaremĭni
 III plur. collŏcŭplētarentur
PERFETTO
 I sing. collocupletatus, –a, –um sim
 II sing. collocupletatus, –a, –um sis
 III sing. collocupletatus, –a, –um sit
 I plur. collocupletati, –ae, –a simus
 II plur. collocupletati, –ae, –a sitis
 III plur. collocupletati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. collocupletatus, –a, –um essem
 II sing. collocupletatus, –a, –um esses
 III sing. collocupletatus, –a, –um esset
 I plur. collocupletati, –ae, –a essemus
 II plur. collocupletati, –ae, –a essetis
 III plur. collocupletati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. collŏcŭplētāre
 II plur. collŏcŭplētamĭni
FUTURO
 II sing. collŏcŭplētātor
 III sing. collŏcŭplētātor
 II plur. –
 III plur. collŏcŭplētantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 collocupletatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 collŏcŭplētāri
PERFETTO
 Singolare: collocupletatus, –a, –um esse
 Plurale: collocupletati, –ae, –a esse
FUTURO
 collocupletatum esse
GERUNDIVO
 collŏcŭplētandus, –a, –um
SUPINO
 collocupletatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  collŏcŭplēto collŏcūtĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COLLOCUPLETOR100}} ---CACHE---