Declinatore / Coniugatore Latino
circumlŏquor - Diatesi attiva
(circumlŏquor, circumlŏquĕris, circumlocutus sum, circumlŏqui)
verbo intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | circumlŏquor |
| II sing. | circumlŏquĕris, circumlŏquĕre |
| III sing. | circumlŏquĭtur |
| I plur. | circumlŏquĭmur |
| II plur. | circumlŏquimĭni |
| III plur. | circumlŏquuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | circumlŏquēbar |
| II sing. | circumlŏquebāris, circumlŏquebāre |
| III sing. | circumlŏquebātur |
| I plur. | circumlŏquebāmur |
| II plur. | circumlŏquebamĭni |
| III plur. | circumlŏquebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | circumlŏquar |
| II sing. | circumlŏquēris, circumlŏquēre |
| III sing. | circumlŏquētur |
| I plur. | circumlŏquēmur |
| II plur. | circumlŏquemĭni |
| III plur. | circumlŏquentur |
| PERFETTO |
| I sing. | circumlocutus, –a, –um sum |
| II sing. | circumlocutus, –a, –um es |
| III sing. | circumlocutus, –a, –um est |
| I plur. | circumlocuti, –ae, –a sumus |
| II plur. | circumlocuti, –ae, –a estis |
| III plur. | circumlocuti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | circumlocutus, –a, –um eram |
| II sing. | circumlocutus, –a, –um eras |
| III sing. | circumlocutus, –a, –um erat |
| I plur. | circumlocuti, –ae, –a eramus |
| II plur. | circumlocuti, –ae, –a eratis |
| III plur. | circumlocuti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | circumlocutus, –a, –um ero |
| II sing. | circumlocutus, –a, –um eris |
| III sing. | circumlocutus, –a, –um erit |
| I plur. | circumlocuti, –ae, –a erimus |
| II plur. | circumlocuti, –ae, –a eritis |
| III plur. | circumlocuti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | circumlŏquar |
| II sing. | circumlŏquāris, circumlŏquāre |
| III sing. | circumlŏquātur |
| I plur. | circumlŏquāmur |
| II plur. | circumlŏquamĭni |
| III plur. | circumlŏquantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | circumlŏquĕrer |
| II sing. | circumlŏquerēris, circumlŏquerēre |
| III sing. | circumlŏquerētur |
| I plur. | circumlŏquerēmur |
| II plur. | circumlŏqueremĭni |
| III plur. | circumlŏquerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | circumlocutus, –a, –um sim |
| II sing. | circumlocutus, –a, –um sis |
| III sing. | circumlocutus, –a, –um sit |
| I plur. | circumlocuti, –ae, –a simus |
| II plur. | circumlocuti, –ae, –a sitis |
| III plur. | circumlocuti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | circumlocutus, –a, –um essem |
| II sing. | circumlocutus, –a, –um esses |
| III sing. | circumlocutus, –a, –um esset |
| I plur. | circumlocuti, –ae, –a essemus |
| II plur. | circumlocuti, –ae, –a essetis |
| III plur. | circumlocuti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | circumlŏquĕre |
| II plur. | circumlŏquimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | circumlŏquĭtor |
| III sing. | circumlŏquĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | circumlŏquuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| circumlŏqui |
| PERFETTO |
| Singolare: | circumlocutus, –a, –um esse |
| Plurale: | circumlocuti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | circumlocutūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | circumlocutūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| circumlŏquens, –entis |
| FUTURO |
| circumlocutūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | circumlocutum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | circumlŏquendi |
| Dativo: | circumlŏquendo |
| Accusativo: | circumlŏquendum |
| Ablativo: | circumlŏquendo |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMLOQUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
