Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


certor - Diatesi attiva

(certor, certāris, certatus sum, certāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. certor
 II sing. certāris, certāre
 III sing. certātur
 I plur. certāmur
 II plur. certamĭni
 III plur. certantur
IMPERFETTO
 I sing. certābar
 II sing. certabāris, certabāre
 III sing. certabātur
 I plur. certabāmur
 II plur. certabamĭni
 III plur. certabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. certābor
 II sing. certabĕris, certabĕre
 III sing. certabĭtur
 I plur. certabĭmur
 II plur. certabimĭni
 III plur. certabuntur
PERFETTO
 I sing. certatus, –a, –um sum
 II sing. certatus, –a, –um es
 III sing. certatus, –a, –um est
 I plur. certati, –ae, –a sumus
 II plur. certati, –ae, –a estis
 III plur. certati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. certatus, –a, –um eram
 II sing. certatus, –a, –um eras
 III sing. certatus, –a, –um erat
 I plur. certati, –ae, –a eramus
 II plur. certati, –ae, –a eratis
 III plur. certati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. certatus, –a, –um ero
 II sing. certatus, –a, –um eris
 III sing. certatus, –a, –um erit
 I plur. certati, –ae, –a erimus
 II plur. certati, –ae, –a eritis
 III plur. certati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. certer
 II sing. certēris, certēre
 III sing. certētur
 I plur. certēmur
 II plur. certemĭni
 III plur. certentur
IMPERFETTO
 I sing. certārer
 II sing. certarēris, certarēre
 III sing. certarētur
 I plur. certarēmur
 II plur. certaremĭni
 III plur. certarentur
PERFETTO
 I sing. certatus, –a, –um sim
 II sing. certatus, –a, –um sis
 III sing. certatus, –a, –um sit
 I plur. certati, –ae, –a simus
 II plur. certati, –ae, –a sitis
 III plur. certati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. certatus, –a, –um essem
 II sing. certatus, –a, –um esses
 III sing. certatus, –a, –um esset
 I plur. certati, –ae, –a essemus
 II plur. certati, –ae, –a essetis
 III plur. certati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. certāre
 II plur. certamĭni
FUTURO
 II sing. certātor
 III sing. certātor
 II plur. –
 III plur. certantor
INFINITO
PRESENTE
 certāri
PERFETTO
 Singolare: certatus, –a, –um esse
 Plurale: certati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: certatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: certatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 certans, –antis
FUTURO
 certatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: certatum
 Passivo: certatu
GERUNDIO
 Genitivo: certandi
 Dativo: certando
 Accusativo: certandum
 Ablativo: certando
 
GERUNDIVO
 certandus, –a, –um


<<  certor certus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CERTOR200}} ---CACHE---