Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


auspĭcor - Diatesi attiva

(auspĭcor, auspĭcāris, auspicatus sum, auspĭcāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. auspĭcor
 II sing. auspĭcāris, auspĭcāre
 III sing. auspĭcātur
 I plur. auspĭcāmur
 II plur. auspĭcamĭni
 III plur. auspĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. auspĭcābar
 II sing. auspĭcabāris, auspĭcabāre
 III sing. auspĭcabātur
 I plur. auspĭcabāmur
 II plur. auspĭcabamĭni
 III plur. auspĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. auspĭcābor
 II sing. auspĭcabĕris, auspĭcabĕre
 III sing. auspĭcabĭtur
 I plur. auspĭcabĭmur
 II plur. auspĭcabimĭni
 III plur. auspĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. auspicatus, –a, –um sum
 II sing. auspicatus, –a, –um es
 III sing. auspicatus, –a, –um est
 I plur. auspicati, –ae, –a sumus
 II plur. auspicati, –ae, –a estis
 III plur. auspicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. auspicatus, –a, –um eram
 II sing. auspicatus, –a, –um eras
 III sing. auspicatus, –a, –um erat
 I plur. auspicati, –ae, –a eramus
 II plur. auspicati, –ae, –a eratis
 III plur. auspicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. auspicatus, –a, –um ero
 II sing. auspicatus, –a, –um eris
 III sing. auspicatus, –a, –um erit
 I plur. auspicati, –ae, –a erimus
 II plur. auspicati, –ae, –a eritis
 III plur. auspicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. auspĭcer
 II sing. auspĭcēris, auspĭcēre
 III sing. auspĭcētur
 I plur. auspĭcēmur
 II plur. auspĭcemĭni
 III plur. auspĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. auspĭcārer
 II sing. auspĭcarēris, auspĭcarēre
 III sing. auspĭcarētur
 I plur. auspĭcarēmur
 II plur. auspĭcaremĭni
 III plur. auspĭcarentur
PERFETTO
 I sing. auspicatus, –a, –um sim
 II sing. auspicatus, –a, –um sis
 III sing. auspicatus, –a, –um sit
 I plur. auspicati, –ae, –a simus
 II plur. auspicati, –ae, –a sitis
 III plur. auspicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. auspicatus, –a, –um essem
 II sing. auspicatus, –a, –um esses
 III sing. auspicatus, –a, –um esset
 I plur. auspicati, –ae, –a essemus
 II plur. auspicati, –ae, –a essetis
 III plur. auspicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. auspĭcāre
 II plur. auspĭcamĭni
FUTURO
 II sing. auspĭcātor
 III sing. auspĭcātor
 II plur. –
 III plur. auspĭcantor
INFINITO
PRESENTE
 auspĭcāri
PERFETTO
 Singolare: auspicatus, –a, –um esse
 Plurale: auspicati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: auspicatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: auspicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 auspĭcans, –antis
FUTURO
 auspicatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: auspicatum
 Passivo: auspicatu
GERUNDIO
 Genitivo: auspĭcandi
 Dativo: auspĭcando
 Accusativo: auspĭcandum
 Ablativo: auspĭcando
 
GERUNDIVO
 auspĭcandus, –a, –um


<<  auspĭcor austellus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:AUSPICOR200}} ---CACHE---