Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ausculor - Diatesi attiva

(ausculor, ausculāris, ausculatus sum, ausculāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ausculor
 II sing. ausculāris, ausculāre
 III sing. ausculātur
 I plur. ausculāmur
 II plur. ausculamĭni
 III plur. ausculantur
IMPERFETTO
 I sing. ausculābar
 II sing. ausculabāris, ausculabāre
 III sing. ausculabātur
 I plur. ausculabāmur
 II plur. ausculabamĭni
 III plur. ausculabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ausculābor
 II sing. ausculabĕris, ausculabĕre
 III sing. ausculabĭtur
 I plur. ausculabĭmur
 II plur. ausculabimĭni
 III plur. ausculabuntur
PERFETTO
 I sing. ausculatus, –a, –um sum
 II sing. ausculatus, –a, –um es
 III sing. ausculatus, –a, –um est
 I plur. ausculati, –ae, –a sumus
 II plur. ausculati, –ae, –a estis
 III plur. ausculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ausculatus, –a, –um eram
 II sing. ausculatus, –a, –um eras
 III sing. ausculatus, –a, –um erat
 I plur. ausculati, –ae, –a eramus
 II plur. ausculati, –ae, –a eratis
 III plur. ausculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. ausculatus, –a, –um ero
 II sing. ausculatus, –a, –um eris
 III sing. ausculatus, –a, –um erit
 I plur. ausculati, –ae, –a erimus
 II plur. ausculati, –ae, –a eritis
 III plur. ausculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ausculer
 II sing. ausculēris, ausculēre
 III sing. ausculētur
 I plur. ausculēmur
 II plur. ausculemĭni
 III plur. ausculentur
IMPERFETTO
 I sing. ausculārer
 II sing. auscularēris, auscularēre
 III sing. auscularētur
 I plur. auscularēmur
 II plur. auscularemĭni
 III plur. auscularentur
PERFETTO
 I sing. ausculatus, –a, –um sim
 II sing. ausculatus, –a, –um sis
 III sing. ausculatus, –a, –um sit
 I plur. ausculati, –ae, –a simus
 II plur. ausculati, –ae, –a sitis
 III plur. ausculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ausculatus, –a, –um essem
 II sing. ausculatus, –a, –um esses
 III sing. ausculatus, –a, –um esset
 I plur. ausculati, –ae, –a essemus
 II plur. ausculati, –ae, –a essetis
 III plur. ausculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ausculāre
 II plur. ausculamĭni
FUTURO
 II sing. ausculātor
 III sing. ausculātor
 II plur. –
 III plur. ausculantor
INFINITO
PRESENTE
 ausculāri
PERFETTO
 Singolare: ausculatus, –a, –um esse
 Plurale: ausculati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: ausculatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: ausculatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 ausculans, –antis
FUTURO
 ausculatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: ausculatum
 Passivo: ausculatu
GERUNDIO
 Genitivo: ausculandi
 Dativo: ausculando
 Accusativo: ausculandum
 Ablativo: ausculando
 
GERUNDIVO
 ausculandus, –a, –um


<<  ausculatus auscultans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:AUSCULOR100}} ---CACHE---