Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


assultor - Diatesi passiva

(assulto, assultas, assultavi, assultatum, assultāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. assultor
 II sing. assultāris, assultāre
 III sing. assultātur
 I plur. assultāmur
 II plur. assultamĭni
 III plur. assultantur
IMPERFETTO
 I sing. assultābar
 II sing. assultabāris, assultabāre
 III sing. assultabātur
 I plur. assultabāmur
 II plur. assultabamĭni
 III plur. assultabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. assultābor
 II sing. assultabĕris, assultabĕre
 III sing. assultabĭtur
 I plur. assultabĭmur
 II plur. assultabimĭni
 III plur. assultabuntur
PERFETTO
 I sing. assultatus, –a, –um sum
 II sing. assultatus, –a, –um es
 III sing. assultatus, –a, –um est
 I plur. assultati, –ae, –a sumus
 II plur. assultati, –ae, –a estis
 III plur. assultati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. assultatus, –a, –um eram
 II sing. assultatus, –a, –um eras
 III sing. assultatus, –a, –um erat
 I plur. assultati, –ae, –a eramus
 II plur. assultati, –ae, –a eratis
 III plur. assultati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. assultatus, –a, –um ero
 II sing. assultatus, –a, –um eris
 III sing. assultatus, –a, –um erit
 I plur. assultati, –ae, –a erimus
 II plur. assultati, –ae, –a eritis
 III plur. assultati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. assulter
 II sing. assultēris, assultēre
 III sing. assultētur
 I plur. assultēmur
 II plur. assultemĭni
 III plur. assultentur
IMPERFETTO
 I sing. assultārer
 II sing. assultarēris, assultarēre
 III sing. assultarētur
 I plur. assultarēmur
 II plur. assultaremĭni
 III plur. assultarentur
PERFETTO
 I sing. assultatus, –a, –um sim
 II sing. assultatus, –a, –um sis
 III sing. assultatus, –a, –um sit
 I plur. assultati, –ae, –a simus
 II plur. assultati, –ae, –a sitis
 III plur. assultati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. assultatus, –a, –um essem
 II sing. assultatus, –a, –um esses
 III sing. assultatus, –a, –um esset
 I plur. assultati, –ae, –a essemus
 II plur. assultati, –ae, –a essetis
 III plur. assultati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. assultāre
 II plur. assultamĭni
FUTURO
 II sing. assultātor
 III sing. assultātor
 II plur. –
 III plur. assultantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 assultatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 assultāri
PERFETTO
 Singolare: assultatus, –a, –um esse
 Plurale: assultati, –ae, –a esse
FUTURO
 assultatum esse
GERUNDIVO
 assultandus, –a, –um
SUPINO
 assultatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  assulto assultŭs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ASSULTOR100}} ---CACHE---