arrōror - Diatesi passiva

(arrōro, arrōras, arroratum, arrōrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
arrōror
II sing.
arrōrāris, arrōrāre
III sing.
arrōrātur
I plur.
arrōrāmur
II plur.
arrōramĭni
III plur.
arrōrantur
IMPERFETTO
I sing.
arrōrābar
II sing.
arrōrabāris, arrōrabāre
III sing.
arrōrabātur
I plur.
arrōrabāmur
II plur.
arrōrabamĭni
III plur.
arrōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
arrōrābor
II sing.
arrōrabĕris, arrōrabĕre
III sing.
arrōrabĭtur
I plur.
arrōrabĭmur
II plur.
arrōrabimĭni
III plur.
arrōrabuntur
PERFETTO
I sing.
arroratus, –a, –um sum
II sing.
arroratus, –a, –um es
III sing.
arroratus, –a, –um est
I plur.
arrorati, –ae, –a sumus
II plur.
arrorati, –ae, –a estis
III plur.
arrorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arroratus, –a, –um eram
II sing.
arroratus, –a, –um eras
III sing.
arroratus, –a, –um erat
I plur.
arrorati, –ae, –a eramus
II plur.
arrorati, –ae, –a eratis
III plur.
arrorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
arroratus, –a, –um ero
II sing.
arroratus, –a, –um eris
III sing.
arroratus, –a, –um erit
I plur.
arrorati, –ae, –a erimus
II plur.
arrorati, –ae, –a eritis
III plur.
arrorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
arrōrer
II sing.
arrōrēris, arrōrēre
III sing.
arrōrētur
I plur.
arrōrēmur
II plur.
arrōremĭni
III plur.
arrōrentur
IMPERFETTO
I sing.
arrōrārer
II sing.
arrōrarēris, arrōrarēre
III sing.
arrōrarētur
I plur.
arrōrarēmur
II plur.
arrōraremĭni
III plur.
arrōrarentur
PERFETTO
I sing.
arroratus, –a, –um sim
II sing.
arroratus, –a, –um sis
III sing.
arroratus, –a, –um sit
I plur.
arrorati, –ae, –a simus
II plur.
arrorati, –ae, –a sitis
III plur.
arrorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arroratus, –a, –um essem
II sing.
arroratus, –a, –um esses
III sing.
arroratus, –a, –um esset
I plur.
arrorati, –ae, –a essemus
II plur.
arrorati, –ae, –a essetis
III plur.
arrorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
arrōrāre
II plur.
arrōramĭni
FUTURO
II sing.
arrōrātor
III sing.
arrōrātor
II plur.
III plur.
arrōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
arroratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
arrōrāri
PERFETTO
Singolare:
arroratus, –a, –um esse
Plurale:
arrorati, –ae, –a esse
FUTURO
arroratum esse
GERUNDIVO
arrōrandus, –a, –um
SUPINO
arroratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ARROROR100}}
---CACHE---