Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | appellĭtor |
| II sing. | appellĭtāris, appellĭtāre |
| III sing. | appellĭtātur |
| I plur. | appellĭtāmur |
| II plur. | appellĭtamĭni |
| III plur. | appellĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | appellĭtābar |
| II sing. | appellĭtabāris, appellĭtabāre |
| III sing. | appellĭtabātur |
| I plur. | appellĭtabāmur |
| II plur. | appellĭtabamĭni |
| III plur. | appellĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | appellĭtābor |
| II sing. | appellĭtabĕris, appellĭtabĕre |
| III sing. | appellĭtabĭtur |
| I plur. | appellĭtabĭmur |
| II plur. | appellĭtabimĭni |
| III plur. | appellĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | appellitatus, –a, –um sum |
| II sing. | appellitatus, –a, –um es |
| III sing. | appellitatus, –a, –um est |
| I plur. | appellitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | appellitati, –ae, –a estis |
| III plur. | appellitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | appellitatus, –a, –um eram |
| II sing. | appellitatus, –a, –um eras |
| III sing. | appellitatus, –a, –um erat |
| I plur. | appellitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | appellitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | appellitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | appellitatus, –a, –um ero |
| II sing. | appellitatus, –a, –um eris |
| III sing. | appellitatus, –a, –um erit |
| I plur. | appellitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | appellitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | appellitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | appellĭter |
| II sing. | appellĭtēris, appellĭtēre |
| III sing. | appellĭtētur |
| I plur. | appellĭtēmur |
| II plur. | appellĭtemĭni |
| III plur. | appellĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | appellĭtārer |
| II sing. | appellĭtarēris, appellĭtarēre |
| III sing. | appellĭtarētur |
| I plur. | appellĭtarēmur |
| II plur. | appellĭtaremĭni |
| III plur. | appellĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | appellitatus, –a, –um sim |
| II sing. | appellitatus, –a, –um sis |
| III sing. | appellitatus, –a, –um sit |
| I plur. | appellitati, –ae, –a simus |
| II plur. | appellitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | appellitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | appellitatus, –a, –um essem |
| II sing. | appellitatus, –a, –um esses |
| III sing. | appellitatus, –a, –um esset |
| I plur. | appellitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | appellitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | appellitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | appellĭtāre |
| II plur. | appellĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | appellĭtātor |
| III sing. | appellĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | appellĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| appellitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| appellĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | appellitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | appellitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| appellitatum esse |
| GERUNDIVO |
| appellĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| appellitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:APPELLITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
