Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


annuntĭor - Diatesi passiva

(annuntĭo, annuntĭas, annuntiavi, annuntiatum, annuntĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. annuntĭor
 II sing. annuntĭāris, annuntĭāre
 III sing. annuntĭātur
 I plur. annuntĭāmur
 II plur. annuntĭamĭni
 III plur. annuntĭantur
IMPERFETTO
 I sing. annuntĭābar
 II sing. annuntĭabāris, annuntĭabāre
 III sing. annuntĭabātur
 I plur. annuntĭabāmur
 II plur. annuntĭabamĭni
 III plur. annuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. annuntĭābor
 II sing. annuntĭabĕris, annuntĭabĕre
 III sing. annuntĭabĭtur
 I plur. annuntĭabĭmur
 II plur. annuntĭabimĭni
 III plur. annuntĭabuntur
PERFETTO
 I sing. annuntiatus, –a, –um sum
 II sing. annuntiatus, –a, –um es
 III sing. annuntiatus, –a, –um est
 I plur. annuntiati, –ae, –a sumus
 II plur. annuntiati, –ae, –a estis
 III plur. annuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. annuntiatus, –a, –um eram
 II sing. annuntiatus, –a, –um eras
 III sing. annuntiatus, –a, –um erat
 I plur. annuntiati, –ae, –a eramus
 II plur. annuntiati, –ae, –a eratis
 III plur. annuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. annuntiatus, –a, –um ero
 II sing. annuntiatus, –a, –um eris
 III sing. annuntiatus, –a, –um erit
 I plur. annuntiati, –ae, –a erimus
 II plur. annuntiati, –ae, –a eritis
 III plur. annuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. annuntĭer
 II sing. annuntĭēris, annuntĭēre
 III sing. annuntĭētur
 I plur. annuntĭēmur
 II plur. annuntĭemĭni
 III plur. annuntĭentur
IMPERFETTO
 I sing. annuntĭārer
 II sing. annuntĭarēris, annuntĭarēre
 III sing. annuntĭarētur
 I plur. annuntĭarēmur
 II plur. annuntĭaremĭni
 III plur. annuntĭarentur
PERFETTO
 I sing. annuntiatus, –a, –um sim
 II sing. annuntiatus, –a, –um sis
 III sing. annuntiatus, –a, –um sit
 I plur. annuntiati, –ae, –a simus
 II plur. annuntiati, –ae, –a sitis
 III plur. annuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. annuntiatus, –a, –um essem
 II sing. annuntiatus, –a, –um esses
 III sing. annuntiatus, –a, –um esset
 I plur. annuntiati, –ae, –a essemus
 II plur. annuntiati, –ae, –a essetis
 III plur. annuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. annuntĭāre
 II plur. annuntĭamĭni
FUTURO
 II sing. annuntĭātor
 III sing. annuntĭātor
 II plur. –
 III plur. annuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 annuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 annuntĭāri
PERFETTO
 Singolare: annuntiatus, –a, –um esse
 Plurale: annuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
 annuntiatum esse
GERUNDIVO
 annuntĭandus, –a, –um
SUPINO
 annuntiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  annuntĭo annuntĭus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ANNUNTIOR100}} ---CACHE---