Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


annector - Diatesi passiva

(annecto, annectis, annexui, annexum, annectĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. annector
 II sing. annectĕris, annectĕre
 III sing. annectĭtur
 I plur. annectĭmur
 II plur. annectimĭni
 III plur. annectuntur
IMPERFETTO
 I sing. annectēbar
 II sing. annectebāris, annectebāre
 III sing. annectebātur
 I plur. annectebāmur
 II plur. annectebamĭni
 III plur. annectebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. annectar
 II sing. annectēris, annectēre
 III sing. annectētur
 I plur. annectēmur
 II plur. annectemĭni
 III plur. annectentur
PERFETTO
 I sing. annexus, –a, –um sum
 II sing. annexus, –a, –um es
 III sing. annexus, –a, –um est
 I plur. annexi, –ae, –a sumus
 II plur. annexi, –ae, –a estis
 III plur. annexi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. annexus, –a, –um eram
 II sing. annexus, –a, –um eras
 III sing. annexus, –a, –um erat
 I plur. annexi, –ae, –a eramus
 II plur. annexi, –ae, –a eratis
 III plur. annexi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. annexus, –a, –um ero
 II sing. annexus, –a, –um eris
 III sing. annexus, –a, –um erit
 I plur. annexi, –ae, –a erimus
 II plur. annexi, –ae, –a eritis
 III plur. annexi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. annectar
 II sing. annectāris, annectāre
 III sing. annectātur
 I plur. annectāmur
 II plur. annectamĭni
 III plur. annectantur
IMPERFETTO
 I sing. annectĕrer
 II sing. annecterēris, annecterēre
 III sing. annecterētur
 I plur. annecterēmur
 II plur. annecteremĭni
 III plur. annecterentur
PERFETTO
 I sing. annexus, –a, –um sim
 II sing. annexus, –a, –um sis
 III sing. annexus, –a, –um sit
 I plur. annexi, –ae, –a simus
 II plur. annexi, –ae, –a sitis
 III plur. annexi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. annexus, –a, –um essem
 II sing. annexus, –a, –um esses
 III sing. annexus, –a, –um esset
 I plur. annexi, –ae, –a essemus
 II plur. annexi, –ae, –a essetis
 III plur. annexi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. annectĕre
 II plur. annectimĭni
FUTURO
 II sing. annectĭtor
 III sing. annectĭtor
 II plur. –
 III plur. annectuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 annexus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 annecti
PERFETTO
 Singolare: annexus, –a, –um esse
 Plurale: annexi, –ae, –a esse
FUTURO
 annexum esse
GERUNDIVO
 annectendus, –a, –um
SUPINO
 annexu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  annecto annexĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ANNECTOR100}} ---CACHE---