Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | ancillor |
II sing. | ancillāris, ancillāre |
III sing. | ancillātur |
I plur. | ancillāmur |
II plur. | ancillamĭni |
III plur. | ancillantur |
IMPERFETTO |
I sing. | ancillābar |
II sing. | ancillabāris, ancillabāre |
III sing. | ancillabātur |
I plur. | ancillabāmus |
II plur. | ancillabamĭni |
III plur. | ancillantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ancillābor |
II sing. | ancillabĕris, ancillabĕre |
III sing. | ancillabĭtur |
I plur. | ancillabĭmur |
II plur. | ancillabimĭni |
III plur. | ancillabuntur |
PERFETTO |
I sing. | ancillatus, –a, –um sum |
II sing. | ancillatus, –a, –um es |
III sing. | ancillatus, –a, –um est |
I plur. | ancillati, –ae, –a sumus |
II plur. | ancillati, –ae, –a estis |
III plur. | ancillati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | ancillatus, –a, –um eram |
II sing. | ancillatus, –a, –um eras |
III sing. | ancillatus, –a, –um erat |
I plur. | ancillati, –ae, –a eramus |
II plur. | ancillati, –ae, –a eratis |
III plur. | ancillati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | ancillatus, –a, –um ero |
II sing. | ancillatus, –a, –um eris |
III sing. | ancillatus, –a, –um erit |
I plur. | ancillati, –ae, –a erimus |
II plur. | ancillati, –ae, –a eritis |
III plur. | ancillati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | anciller |
II sing. | ancillēris, ancillēre |
III sing. | ancillētur |
I plur. | ancillēmur |
II plur. | ancillemĭni |
III plur. | ancillentur |
IMPERFETTO |
I sing. | ancillārer |
II sing. | ancillarēris, ancillarēre |
III sing. | ancillarētur |
I plur. | ancillāremur |
II plur. | ancillaremĭni |
III plur. | ancillarentur |
PERFETTO |
I sing. | ancillatus, –a, –um sim |
II sing. | ancillatus, –a, –um sis |
III sing. | ancillatus, –a, –um sit |
I plur. | ancillati, –ae, –a simus |
II plur. | ancillati, –ae, –a sitis |
III plur. | ancillati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | ancillatus, –a, –um essem |
II sing. | ancillatus, –a, –um esses |
III sing. | ancillatus, –a, –um esset |
I plur. | ancillati, –ae, –a essemus |
II plur. | ancillati, –ae, –a essetis |
III plur. | ancillati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ancillāre |
II plur. | ancillamĭni |
FUTURO |
II sing. | ancillātor |
III sing. | ancillātor |
II plur. | – |
III plur. | ancillantor |
INFINITO |
PRESENTE |
ancillāri |
PERFETTO |
Singolare: | ancillatus, –a, –um esse |
Plurale: | ancillati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | ancillatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | ancillatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
ancillans, –antis |
FUTURO |
ancillatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | ancillatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | ancillandi |
Dativo: | ancillando |
Accusativo: | ancillandum |
Ablativo: | ancillando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ANCILLOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|