Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


affrangor - Diatesi passiva

(affrango, affrangis, affractum, affrangĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. affrangor
 II sing. affrangĕris, affrangĕre
 III sing. affrangĭtur
 I plur. affrangĭmur
 II plur. affrangimĭni
 III plur. affranguntur
IMPERFETTO
 I sing. affrangēbar
 II sing. affrangebāris, affrangebāre
 III sing. affrangebātur
 I plur. affrangebāmur
 II plur. affrangebamĭni
 III plur. affrangebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. affrangar
 II sing. affrangēris, affrangēre
 III sing. affrangētur
 I plur. affrangēmur
 II plur. affrangemĭni
 III plur. affrangentur
PERFETTO
 I sing. affractus, –a, –um sum
 II sing. affractus, –a, –um es
 III sing. affractus, –a, –um est
 I plur. affracti, –ae, –a sumus
 II plur. affracti, –ae, –a estis
 III plur. affracti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. affractus, –a, –um eram
 II sing. affractus, –a, –um eras
 III sing. affractus, –a, –um erat
 I plur. affracti, –ae, –a eramus
 II plur. affracti, –ae, –a eratis
 III plur. affracti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. affractus, –a, –um ero
 II sing. affractus, –a, –um eris
 III sing. affractus, –a, –um erit
 I plur. affracti, –ae, –a erimus
 II plur. affracti, –ae, –a eritis
 III plur. affracti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. affrangar
 II sing. affrangāris, affrangāre
 III sing. affrangātur
 I plur. affrangāmur
 II plur. affrangamĭni
 III plur. affrangantur
IMPERFETTO
 I sing. affrangĕrer
 II sing. affrangerēris, affrangerēre
 III sing. affrangerētur
 I plur. affrangerēmur
 II plur. affrangeremĭni
 III plur. affrangerentur
PERFETTO
 I sing. affractus, –a, –um sim
 II sing. affractus, –a, –um sis
 III sing. affractus, –a, –um sit
 I plur. affracti, –ae, –a simus
 II plur. affracti, –ae, –a sitis
 III plur. affracti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. affractus, –a, –um essem
 II sing. affractus, –a, –um esses
 III sing. affractus, –a, –um esset
 I plur. affracti, –ae, –a essemus
 II plur. affracti, –ae, –a essetis
 III plur. affracti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. affrangĕre
 II plur. affrangimĭni
FUTURO
 II sing. affrangĭtor
 III sing. affrangĭtor
 II plur. –
 III plur. affranguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 affractus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 affrangi
PERFETTO
 Singolare: affractus, –a, –um esse
 Plurale: affracti, –ae, –a esse
FUTURO
 affractum esse
GERUNDIVO
 affrangendus, –a, –um
SUPINO
 affractu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  affrango affrĕmens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:AFFRANGOR100}} ---CACHE---