afflictor - Diatesi passiva

(afflicto, afflictas, afflictavi, afflictatum, afflictāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
afflictor
II sing.
afflictāris, afflictāre
III sing.
afflictātur
I plur.
afflictāmur
II plur.
afflictamĭni
III plur.
afflictantur
IMPERFETTO
I sing.
afflictābar
II sing.
afflictabāris, afflictabāre
III sing.
afflictabātur
I plur.
afflictabāmur
II plur.
afflictabamĭni
III plur.
afflictabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
afflictābor
II sing.
afflictabĕris, afflictabĕre
III sing.
afflictabĭtur
I plur.
afflictabĭmur
II plur.
afflictabimĭni
III plur.
afflictabuntur
PERFETTO
I sing.
afflictatus, –a, –um sum
II sing.
afflictatus, –a, –um es
III sing.
afflictatus, –a, –um est
I plur.
afflictati, –ae, –a sumus
II plur.
afflictati, –ae, –a estis
III plur.
afflictati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
afflictatus, –a, –um eram
II sing.
afflictatus, –a, –um eras
III sing.
afflictatus, –a, –um erat
I plur.
afflictati, –ae, –a eramus
II plur.
afflictati, –ae, –a eratis
III plur.
afflictati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
afflictatus, –a, –um ero
II sing.
afflictatus, –a, –um eris
III sing.
afflictatus, –a, –um erit
I plur.
afflictati, –ae, –a erimus
II plur.
afflictati, –ae, –a eritis
III plur.
afflictati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
afflicter
II sing.
afflictēris, afflictēre
III sing.
afflictētur
I plur.
afflictēmur
II plur.
afflictemĭni
III plur.
afflictentur
IMPERFETTO
I sing.
afflictārer
II sing.
afflictarēris, afflictarēre
III sing.
afflictarētur
I plur.
afflictarēmur
II plur.
afflictaremĭni
III plur.
afflictarentur
PERFETTO
I sing.
afflictatus, –a, –um sim
II sing.
afflictatus, –a, –um sis
III sing.
afflictatus, –a, –um sit
I plur.
afflictati, –ae, –a simus
II plur.
afflictati, –ae, –a sitis
III plur.
afflictati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
afflictatus, –a, –um essem
II sing.
afflictatus, –a, –um esses
III sing.
afflictatus, –a, –um esset
I plur.
afflictati, –ae, –a essemus
II plur.
afflictati, –ae, –a essetis
III plur.
afflictati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
afflictāre
II plur.
afflictamĭni
FUTURO
II sing.
afflictātor
III sing.
afflictātor
II plur.
III plur.
afflictantor
PARTICIPIO
PERFETTO
afflictatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
afflictāri
PERFETTO
Singolare:
afflictatus, –a, –um esse
Plurale:
afflictati, –ae, –a esse
FUTURO
afflictatum esse
GERUNDIVO
afflictandus, –a, –um
SUPINO
afflictatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AFFLICTOR100}}
---CACHE---